________________
પટ્ટધર બેલડી :
[ ૩૧૭ ] મહાનુભાવ! મુંઝાઈશ નહીં. શૂળીનું વિઘન સોચે ગયું છે. તારી સાંભળેલી વાત ખરી છે. પણ તારી પુત્રીઓના સૌભાગ્ય-કંકણે અખંડ છે. સર્વનાશના કિનારે પહોંચેલું નાવ પૂર્વ પુન્યાઈના ગે સલામતીની દિશામાં ખેંચાઈ ગયું છે. યશોદાને ભાગ્યરવિ પૂર્ણપણે પ્રકાશી ઊઠે છે, અને પશ્ચાત્તાપને પાવક જેના અંતરને પ્રજવલિત કરી શુદ્ધતા આપી રહ્યો છે એવા રામચંદ્રના મને પ્રદેશમાં કૃષ્ણ માટેનું આકર્ષણ સહજ જન્મી ચૂકયું છે. આમ સ્વપ્રતિજ્ઞાના જોરે તારી બને તનયાઓ, કદર્થનાઓ ખમીને સુખના મથાલે પહોંચી છે. “તડકા પાછળ છાંયડે અથવા દુઃખ પાછળ સુખ એ કુદરતને કાનન સત્યરૂપે પ્રકાશી ઊઠે છે. તારી જીવનરક્ષા કુદરતી રીતે શુભ સમાચાર સંભળાવવાના નિમિત્તરૂપે પરિણમી છે.”
પૂજ્ય ગુરુજી ! તો એ આગંતુકે મને ખોટા સમાચાર આપ્યા? મારી સાથે વિના કારણ છળ કર્યો?”
ના, તેમ નથી, જે બનાવની એણે વાત કરી એ સંકટ આવેલું તે ખરું, પણ એ ઝાઝો સમય ન ટકી શકયું. પવિત્ર પ્રેમદાની પતિભકિત પ્રકાશી ઊઠી, સહનશીલ વામાની ધીરજ સફળ થઈ. એ બનાવ વેળા ખબર આપનાર પથિક ત્યાં ન હતા, એ પાછળને પડદો ઉંચકાયા ત્યારે એણે તે કેટલીએ ભૂમિ ઓળંગી દીધેલી-એમાં કેટલા ય દિનેનું અંતર પડી ગયું.”
“તારણહાર ! આપે અહીં રહા આ બધું શી રીતે જાયું? મારા નિર્માગી પર કૃપા આણ જરા સવિસ્તરપણે
