________________
આચાય યોાભદ્રસૂરિ :
[ ૨૩૫ ]
યશાભદ્રજી ખેલ્યા—“ મહાનુભાવે ! આપસમાં ઝઘડા કરા નહીં, વૃત્તાન્ત પૂરું સાંભળે, પછી જે કઈ કરવુ ઘટે તે કરો.”
X
*
૫. પવિત્ર આચારની સચાટ છાપ—
×
મગધના પાટનગર રાજગૃહમાં ઉત્સવની નવાઈ ન ગણાય. એ સ્થાનમાં પરમાત્મા શ્રી વ માનસ્વામીના તેમજ શ્રી બુદ્ધદેવના પગલા અવારનવાર થતાં હાવાથી ધર્મ નિમિત્તના જુદા જુદા પ્રસંગ ઉદ્દભવતાં અને વિવિધ પ્રકારના સમારંભા થતાં. એ મહાનગરની જનતાને નજીકના ગામે એક માટા ઉત્સવના શ્રીગણેશ મંડાયાની જાણ થઇ ત્યારે આશ્ચર્ય થયું એટલું જ નહિ પણ ત્યાં જાતે પહેાંચી જઇ એ નિરખવાની–એમાં અવકાશ મુજબ ભાગ લેવાની તમન્ના પણ ઉદ્ભવી. અદ્યાપિ સુધી જે ગામ હઠાગ્રહી ભૂદેવાના અખાડા સમાન લેખાતું અને જેમાં મેાટા ભાગે વ્યવહારિયાના વસવાટ પણ નહાતા; કેવળ વાદિવવાદમાં કુશલતા ધરાવનારા દ્વિજોની વસ્તી વધુ પ્રમાણમાં હતી ત્યાં છૂટા હાથે લક્ષ્મી ખરચનાર ક્યાંથી મળી આવે ? ત્યાં એકાએક માસવ આરંભાય એ પણ જરૂર આશ્ચયના વિષય ગણાય.
વૈભારગિરિની દિશામાં ગામ બહાર વૃક્ષાની ઘન રાજીથી શેશભતા એક મેાટા મેદાનમાં વિશાલ મંડપ ઊભેા કરવામાં આવ્યા છે અને એને સુશેાભિત કરવામાં આવ્યે છે.
વાચકને પણ આ ગામ અજાણ્યું નથી, પણ પ્રથમ પ્રશ્ન એ ઉદ્ભવશે કે—અગાઉ જોયુ તેમ મહારાજ સાહેબ યશેાભદ્રજી સામે ભૂદેવા તડુકી ઉઠ્યા હતા એનું શું થયું? આ મંડપ શા માટે ઊભે કરવામાં આવ્યા ?
