________________
દેવકુમાર ચિત્ર ધાર્મીક નવલકથા
ભાઇ દેવકુમાર ! તું હજી બાળક છે! રણક્ષેત્ર એટલે શું તેની તે તને પુરી ખબર નથી! તારાથી એ તલવાર અને ભાલાના ચમકારા કેમ સહેવાશે ? એક કાંટાને દુઃખાવા સહન કરવાને પણ આજે શક્તિ નથી તે રણક્ષેત્રમાં યુદ્ધના ચમકારા કેવી રીતે ઝીલી શકશે ! માટે પુત્ર! પ્રધાનજીને જવા દે ! તે અનુભવી છે તે બધી યોગ્ય ગેાઠવણ કરશે. માટે હું! વત્સ! તમારે જવાની કાંઈ જ જરૂર નથી ! રાણીએ કહ્યું.
પર
માતુશ્રી ! આપનું કહેવું સત્ય છે! પરંતુ પ્રધાનજી વૃદ્ધ છે એટલે એમને વધુ મહેનત આપવી એ વ્યાજબી નથી. કારણ કે તેઓથી રણુયુદ્ધમાં ચપળતાથી ફરી શકાય નહી. તેથી અમે જઈશું. અમને પિતાશ્રીએ આજ્ઞા આપી છે અને આપ પણ આશિર્વાદ આપી આજ્ઞા આપે ! દેવકુમારે કહ્યું.
ધન્ય છે! મારા બહાદૂર પુત્રા ! જાએ, સુખેથી રણક્ષેત્રમાં સિધાવેા. પ્રભુ તમને યશ આપશે. દેવળદેવીએ આશિર્વાદ આપ્યા.
(સ્વગત) તમારૂ સત્યાનાશ જજો અને રણક્ષેત્રમાં જ તમારૂં મરણ જો દાસી મજરી મનમાં ખખડી.
દેવળદેવીની આજ્ઞા લઈ અને મિત્રા વિદાય થયા પછી મંજરી અને રાણી બેઉ જણા ખુબ બળી જવા લાગ્યાં. હૈ પ્રભુ ! મારી લાજ સાચવજે ! આ બંનેનેા ઘાટ ઘડાઈ જજો ભદ્રીકસિંહને રાજ્યગાદી પ્રાપ્ત થો. હે પ્રભુ મારી પાડજો. રાણી દેવળદેવી ખેાલી.
અને મારા પુત્ર આ ઈચ્છા પાર
