________________
પ્રકરણ પાંચમું.
છાવણ
સૈન્ય સર્વ તૈયાર થઈ રહ્યું છે, ભાલા, તલવાર અને હથીઆથી ઘોડેસ્વાર શેભી રહ્યા છે, આકાશમાં ધૂળના ગોટેગોટા ઉડી રહ્યા છે. આકાશ તદ્દન ઢંકાઈ ગયું છે. ફક્ત આજ્ઞાની રાહ જોવાય છે. દિવાન છત્રસિંહ, દેવકુમાર તથા લાલસિંહ પણ આવીને ખડા થઈ ગયા છે. આમ આખું લશ્કર પિતાના શખ્સ સજી યુદ્ધમાં વિજય મેળવવા તત્પર થઈ રહ્યું છે. મહારાજા વિરભદ્રસિંહ પણ આવી પહોંચે છે.
પ્રધાનજી ! તમે વૃદ્ધ છો છતાં ઉત્સાહી અને નિમકહલાલ છો, તેથી મારા કુમળાં બાળકને તમારા ભરૂસા ઉપર યુદ્ધમાં જવા માટે આજ્ઞા આપી છે. માટે જાઓ ! સત્વર સિધાવો ! અને પ્રવિણસિંહ જેવા પામર પ્રાણનો પરાજ્ય કરી વિજય લઈ વહેલા આવે !
મારા વહાલા દેવકુમાર અને મિત્ર લાલસિંહ ! તમારૂં શૌર્ય અને ઉમંગ જોઈ મારા આત્માને સંતોષ થયો છે. ક્ષત્રિયને શોભે એવો વિજય લઈ રહેલા વળજે? જે જે ! બહુ સાવચેતીથી કામ લેજે કારણ કે દુશ્મનો કપટી અને દુર્જન છે. માટે ઘણી સંભાળપૂર્વક કામ લેશે અને ફત્તેહ કરી વહેલા વળજો. રાજા વિરભદ્રસિંહે શિખામણ આપી.
