________________
હા!
વિતાથી. તમારી
પ્રકરણ છત્રીસમું
૨૪૩ હા! દેવ, હવે શું થશે? પિતાશ્રી ! તમે સાહસ કરી દેવકુમારને દેશવટે આપે. પિતાશ્રી! તમારી કઈ સ્થિતિ હશે? અરે, મારી - ભાભીની પણ શી દશા હશે? પાપી ભદ્દીક પણ બધાનું નીકંદન કાઢવા જ આ જગતમાં જન્મ્યો છે. પિતાશ્રીએ જો મને પરણાવી હેત તે હું મારા પતિના આશરે જાત, પણ મારે તો ઉપર આભ અને નીચે ધરતી. મારા લગ્નની તે ડી જ વાર હતી ત્યાં તે આ દાવાનળ-દુઃખ આવી પડયું.
દીક પણ બધા રણાવી
શું મારા પતિ એમ ધારતાં હશે કે મારી થનાર પત્ની જંગલમાં નિરાધાર રખડતી હશે” તે જે મને મારા ભાગ્ય યોગે મળી આવે તે કેવું સારૂં? કદાચ તેઓ મળે તે પણ મને ઓળખશે કેવી રીતે? કદાચ મળે તે હું પ્રેમની પરીક્ષા કરવા અજાણું રહીશ.
અરે ! પેલી બાજુ હથીઆર સાથે કે શુરવીર પામે છે? લાગે છે તે કોઈ રાજકુમાર. લાવ્ય, જરા પાસે જઈ તપાસ તે કરૂં.
સૌભાગ્ય સુંદરી તેની પાસે જાય છે. તે પુરૂષ શીકારે આવતાં બેશદ્ધ બની જમીન પર પડી ગયો છે. એમ લાગવાથી પાણી લાવી તેને પાય છે તેથી જે માણસ કંઈક શુદ્ધીમાં આવ્યો.
પણ જ્યારે સૌભાગ્ય સુંદરી પાછું પાતી હતી ત્યારે તેની નજર આગળ એક કાગળ પો હતો તેના ઉપર પડતાં તે તેને જેથી અને પાછો હતો ત્યાં જ મૂકી દીધો.
રંગપુરના યુવરાજ મણીભદ્રસિંહ” તેણે એટલું વાંચ્યું ને તુરત હર્ષ ઘેલી બની ગઈ અને બોલી કે “આ તે મારો થનાર પતિ છે. પણ તે અહીં કયાંથી? હું કદાચ ભૂલ ખાતી તે નથી ને? મેં તે તેમને જોયા પણ નથી ઠીક, પણ મારે મારી ફરજ બજાવવી જોઈએ અને તેમને શુદ્ધીમાં લાવવા પ્રયત્ન કરવો જોઈએ.
