________________
હી”કારકલ્પ
૧૯૫
હવે કલ્પકાર પરાશ્રય ધ્યાન કેવી રીતે ધરવું ? તે વિસ્તારથી કહે છે :
क्षीरपूर्णा महीं पश्येत् सितकल्लोलमालिनीम् । अवृक्षपर्वतमेकामर्णवात्माद्वितीयकाम्
|||
बाधसंबाधरहितां, शान्तामानन्ददायिनीम् । चिन्तयेदेकमेवात्रामलं कुसुममुत्तमम् ॥२०॥
વૃક્ષપવંતમ્-વૃક્ષ અને પર્વત વિનાની, વાધસંવાપરતાંઆધા અને સબાધાથી રહિત, ઉપદ્રવ વિનાની. શાન્તાંશાંત. બાનન્દવાચિનીમ-આનદાયી, આનંદ આપનારી. ક્ષીરપૂર્છા-ક્ષીરથીપરિપૂર્ણ, દૂધથી ભરેલી. સિતોજમાહિનીપ્ શ્વેત કહ્લેાલના સમૂહથી શેાલતી. બળવાત્મ અદ્વિતીયાન્અદ્વિતીય અણુવ જેવી, મહાસાગર જેવી. મોં પૃથ્વીને. વચેત જુએ. અને લત્ર એમાં. મેવ-માત્ર એક એવુ. અમ–મલરહિત, નિલ. ઉત્તમ-ઉત્તમ પ્રકારનું. મુમપુષ્પ. ચિન્તયેટ્-ચિતવે.
-
-
ભાવા : પ્રથમ સાધક વૃક્ષ અને પર્યંત વિનાની, સ ખાધા અને સબાધાથી રહિત, શાંત, આનદદાયક, દૂધથી ભરેલી અને શ્વેત કલ્લેાલના તરંગાના સમૂહથી શેાભતી અદ્વિતીય મહાસાગર જેવી પૃથ્વીને જુએ અને તેમાં નિર્માલ તથા ઉત્તમ એવું માત્ર એક પુષ્પ ચિંતવે. ઉદાત્ત અને ભવ્ય કલ્પનાને આશ્રય લીધા વિના
