________________
'પિરોટન
૧૫૫
દુશ્મનને લગભગ પિતાના જેટલો જ લાચાર હાલતમાં મૂકવામાં પિરોટન નબળા પક્ષને સબળ પક્ષ સાથે સરખેસરખો મુકાબલો કરાવી આપેઃ એવો દરિયાલાલને આ દેવી સહારો છે. પણ એ સહારો શરતી છેઃ શરત એ કે મુકાબલો કરવામાં એની ઓથ લેનારે મરવાને તૈયાર રહેવું જ જોઈએ. પિરોટન એને મરતાં ન રોકે-ન રોકી શકે. કેમ કે એ પણ પવન વગર, વહાણવટ વગર લાચાર જ બની જાય છે. માત્ર મરતાં મરતાં દુશ્મનને સાથે લઈ જવાય—એટલે એને સહારો.
ચાવડા સંઘાર જેવા સંઘારને પિરટનમાં ધકેલી દેનાર આરમાર પિતાને બરાબર મદદ મળતી રહે અને પિરેટિનમાંથી કઈ વહાણ બહાર સંચરી ના શકે એમ પિરોટનથી દૂર લંગર નાખીને પડી.
ચાવડાને એમ કે પિતે એકબે દિવસ પડ્યો રહેશે તે આરમાર પિતાની મેળે થાકીને ચાલતી થશે. પણ એને ક્યાં ખબર હતી કે એ આરમાર તે સંધારાની હજાર વર્ષની દરિયાઈ લૂંટફાટનું જીવતું જાગતું વેર થઈને આવી હતી ? એને ક્યાં ખબર હતી કે એ આરમાર તે આજ મહિનાઓથી એના સગડ દબાવીને આવતી હતી ? ને એને એ પણ ક્યાં ખબર હતી કે ચાવડાનાં વહાણોને અખાતના મોઢામાં પેસતાં એણે જોયાં હતાં, ને ત્યારથી એ અખાતનું મોઢું દબાવીને પડી હતી ? એને ક્યાં ખબર હતી કે એ આરમાર એવા માણસની હતી, જેણે સંઘારોનું નિકંદન કાઢવાની ભીષ્મપ્રતિજ્ઞા લીધી હતી ? એને ક્યાં ખબર હતી કે શ્રીકૃષ્ણ ભગવાનની યાદવાસ્થલીના કાળથી માંડીને તે આજ સુધીની સંધારોની પરંપરાના સર્વનાશી અંતને આરંભ એ આરમાર હતી ? એ આરમાર હતી લાટના શંખની અને ખંભાતના સીદી સાદીકની.
વાત એવી હતી કે ચાવડા સંઘારને તે ખ્યાલ પણ ન હતું કે દરિયાલાલની તવારીખે એક જમ્બરે પલટા લીધે છે. એ બાપડાને હજીયે દરિયે એકલદોકલ વહાણની લૂંટ માટે બડી બામણીના ખેતર
