________________
દીક્ષાગ્રહણ ]
૩૯
સર્વ ભાર ઉતરી ગયે હતું, એટલે તેમને થોડી જ વારમાં મીઠી નિદ્રા આવી ગઈ.
પૃથ્વી પર પ્રભાતને પયગામ પહોંચ્યા અને પૂર્વકાશમાં સવિતાનારાયણની સવારી આવી પહોંચી, તે વખતે ગાડીએ પીંડવાડા સ્ટેશનમાં પ્રવેશ કર્યો અને પ્રવાસીઓ ટપટપ ઉતરવા લાગ્યા. તેમાં આપણું ખુશાલચંદભાઈ પણ સામેલ હતા. પરંતુ ત્યાંથી ગેહલી શી રીતે જવું? એ તેમને માટે એક કેયડે હતું, કારણ તેઓ એ પ્રદેશથી છેક જ અજાણ્યા હતા અને કેઈ મિત્રની સેબત ન હતી. પરંતુ વસુધૈવ ટુવરમૂની ભાવનાવાળા મહાપુરુષે જ્યાં જાય છે, ત્યાં સત્કાર પામે છે અને પોતાના કુટુંબમાં જ વસતા હોય તે સ્નેહ અનુભવે છે. એટલે ખુશાલચંદભાઈને એ કેયડો થેડીજ વારમાં ઉકલી ગયો ને એક ટાંગામાં બેસવાની જગા મળી ગઈ. આ રીતે તેઓ નિવિદને ગેહલી પહોંચ્યા અને ગુરુદેવનાં ચરણે ઝુક્યા.
૧૨ – દીક્ષા ગ્રહણ
પૂજ્ય ગુરુદેવે પિતાના વિદ્વાન શિષ્યમંડળ સાથે ગેહલીના ઉપાશ્રયમાં બિરાજતા હતા અને તેમની પુણ્ય નિશ્રામાં શ્રી જિનચૈત્ય-પ્રતિષ્ઠા મહોત્સવ ચાલી રહ્યો હતે. તેમણે જોયું કે ત્રેવીસ વર્ષને એક નવયુવાન જે મેટ્રીક પાસ થયા છે, જેનાં લગ્ન થયાને હજી ચાર જ વર્ષ વ્યતીત
