________________
*
[ જીવનપસ્ચિય
થયાં છે, જેના છ માસના પુત્ર હજી ઘાડિયામાં જ રમે છે અને જેની પાછળ ખાનદાન માતા, ભાઈઓ, મહેના, પત્ની વગેરેનું વિશાળ કુટુએ છે, તે પોતાની પ્રતિજ્ઞાની અવધેથી એ વર્ષ વહેલા સયમ વરવાને ઉપસ્થિત થયે છે, ત્યારે તેમનાં હૃદયમાં અકથ્ય આનંદની છેાળ આવી અને ‘ધર્મલાભ’ રૂપે તેમના ઉચ્ચતમ આશીર્વાદો તેના પર ઉતરી પડયા.
મુમુક્ષુ ખુશાલચ દુભાઇએ અહીંથી એક પત્ર ડભાઈ પેાતાના વડીલ બંધુ બાપુલાલ તથા પાનાચંદભાઈ પર રજીસ્ટરથી રવાના કર્ચી અને તેમાં પેાતે દીક્ષા લેવા અહી આવ્યા છે, એ વાતના ઉલ્લેખ કરીને તે માટે તેમની અનુમિત માગી. પણ એ અનુમતિ મળવાને સંભવ નહિ લાગવાથી થાડા દિવસા ખાદ ગુરુદેવની આજ્ઞાપૂર્વક તે જેઠ વિદ એકમે ગેહીલીથી બે માઈલ દૂર શીરાહી આવ્યા અને ગામ બહાર સ્તૂપનાં દહેરાસરમાં દાખલ થયા. ત્યાં પહેરેલી મુદ્રિકા વગેરે દાનમાં આપી દઈ, રાયણવૃક્ષ નીચે આવી મુંડન કરાવ્યું, સ્નાન કર્યું અને પેાતાની જાતે જ સાધુવેશ ધારણ કરી લીધેા. પછી પ્રભુસન્મુખ આવી મિ અંતેના પાઠપૂર્ણાંક સČવિરતિ–સામાયિક ઉચ્ચયું" અને પ્રત્ર જ્યારૂપ સાચુ સેાનું ખરીદી લીધું. છેવટે પ્રભુનાં દર્શીન કરી મંગલભાવના ભાવતાં, ઊનાળાના સખ્ત તાપમાં, ખરે બપારે, ઉઘાડાં મસ્તકે, ઉઘાડા પગે, તપેલી રેતીમાં ઈર્યાસસમિતિ શોધતાં ગેાહીલી આવ્યા અને ગુરુદેવાને વદન
