________________
૩૭૮
[ જિનપાસના સાજણ! સિદ્ધરાજના મંત્રીપદામાં તું જિનરાજના આદેશો ચૂકી રહ્યો છે. તારા હૃદયના સૂરે ઉવેખી રહ્યો છે. તું કંઈક ભૂલે છે.”
હું ભૂલ્ય છું, જરૂર ભૂલે ભણું છું. સૌરાષ્ટ્રને હું દંડનાયક અને મહાકલ્યાણ ગિરનાર-ટોચ પરનાં પાવનકારી જિનમંદિરની આ અવદશા ?”
સુરજ માથે આવ્યું.
સાજણુદે દંડનાયક ઉતારામાં પાછો વળે. જિનમંદિરનો જીર્ણોદ્ધાર માટે તે નિર્ણય લેવા મચ્ચે. પિતાની સ્વસંપત્તિથી આ કાર્ય તેને શક્ય ન લાગ્યું. એટલી સંપત્તિ તેની પાસે ન હતી. મુંઝાયે. પવિત્ર હૃદય કહે છે: “સૌરાષ્ટ્રની મહેસુલના ૧૨ા કરેડ સેનિયા લગાવી દે ને! સૌરાષ્ટ્રનું ધન સૌરાષ્ટ્રના શણગાર માટે બની જવા દેને!
ભયસંજ્ઞા ચેતવે છે-સંભાળજે. તારે માથે સિદ્ધરાજ બેઠે છે. જવાબ માંગશે. ખેદાન–મેદાન થઈ જઈશ.
સાત્વિક હૃદય પડકારે છે–માટીના મેહમાં મહાન કર્તવ્યને ચૂકીશ મા. સિદ્ધરાજ તે શું, વિશ્વની કઈ પણ જુલમી સત્તા ને મીશ્વરનાં શરણે આવેલાને છંછેડી શકતી નથી. તારા હદયમાં જાગેલી મંદિર-જીર્ણોદ્ધારની ભાવનાને મૂર્તરૂપ આપ.
તેણે નિર્ણય કર્યો-“સાડાબાર કરોડ સેનિયા ગિરનાર પરનાં કર્ણમંદિરોના ઉદ્ધાર કાજે ખચી નાંખવા.” અને
