________________
મુનિજીવનની બાળપોથી-૫
૧૪૩
સંવેગરંગશાળા ગ્રન્થમાં જણાવેલા આલોચના કર– નારના માયા–પ્રધાન દસ દોષ અહીં જોઈએ.
આલેચકના દશ દોષ ૧. ગુરુને ભક્તિ વગેરેથી વશ કરીને આલેચ, ૨. પિતાની નબળાઈ જણાવીને આલેચે ૩. જે દોષ બીજા– એએ જોયા હોય તેને, ૪. કેવળ મોટા દેને, અથવા ૫. માત્ર સૂમ દોષને જ આલેચે, ૬. ગુપ્ત રીતે, અથવા ૭. મેટા અવાજમાં (કોલાહલમાં) આલોચે, ૮. ઘણુ ગુરુએ પાસે આલોચ, ૯, અવ્યક્ત ગુરુની સમક્ષ આલેચે અથવા ૧૦. પિતાના જેવા દેશેષ સેવનારા ગુરુ પાસે આવેલા ચે.
૧. “મને પ્રાયશ્ચિત્ત થોડું આપે.” એવા ઈરાદાથી પ્રથમ વૈયાવચ્ચ વગેરેથી ગુરુને વશ ( આવજન ) કરીને આલેચે. જેમ કે (થેકડી આલેચના આપવા છતાં ) * સંપૂર્ણ આલેચ્યું હશે એમ માન) અ ચાર્ય મને અનુગ્રહ કરશે, એવા ઈરાદાથી ટાઈ આહારથી. પાણીથી, ઉપકરણથી કે વંદનથી ગુરુને આવજિત કરીને આલેચના આપે. એ આચનાનો પહેલે દીવ, જેમ કેઈ જીવિતને અથી પુરુષ અતિને (પણ) હિત માનતે જાણીને ઝેર પીવે, તેવી આ આલેચના પણ જાણવી.
૨. શું આ ગુરુ આકરું પ્રાયશ્ચિત્ત આપનાર છે કે હલકું (ડું) આપે છે ? – એમ અનુમાને (માપ) અથવા મને નિર્બળ સમજીને ડું પ્રાયશ્ચિત્ત આપે, એવા ઈરાદાથી (બચવા માટે) ગુરુને કહે કે, “તે સાધુ ભગવંતે ધન્ય છે, કે જેઓ ગુરુએ આપેલા (ઘણુ ) તપને સારી રીતે
