________________
મુનિજીવનનો બાળપેાથી-૫
૧૦૩
પાત્ર લીપવાના વિધિ
(લેપની પેટ્ટલી બનાવવા માટે) પાત્ર ઊંધું કરીને તેની ઉપર વઅનેા એક કકડા પાથરી, તેમાં રૂનું પડ પાથરી, પછી તેમાં લેપ નાખીને તેની પેટ્ટલી બનાવીને તે પેટ્ટલીને અંગૂઠો, તજની અને મધ્યમા, એ ત્રણ આંગળાથી પકડે. એ રીતે પકડેલી પાટ્ટીના જાડા વજ્રના ટુકડામાંથી નીકળતા રસથી પાત્રને લેપ કરે. લીંપવાના એક, બે કે ત્રણ પાત્રાને લીપીને આંગળીથી ઘસીને કામળ (સુંવાળા) કરે, તેમાં પણ એક પાત્રને ખેાળામાં મૂકીને બીજાને આંગળીથી ઘસે, એમ વાર વાર એક કે એ પાત્રાને ખેાળામાં મૂકીને એક પાત્રને લઇને ઘસે, પાછુ તેને ખેાળામાં મૂકીને ખીજુ ખેાળામાંથી લઇ તેને ઘસે, એમ ઘસાયેલુ* ખાળામાં મૂકી ખીજું' ઘસવા કે, વારા પ્રમાણે બદલીને દરેકને આંગળીથી ઘસતા રહે. જો એક જ પાત્ર ઉત્કૃષ્ટ (તલના તેલની ગાડાની મળીના) લેપથી લેપ્યુ હોય તે તે સુકાય ત્યારે તે જ દિવસે પણ તેમાં પાણી લાવી શકાય. પાત્ર ગનાર ઉપવાસી હાય તેને આ વિધિ કહ્યો. હવે જો સ્વય' ઉપવાસી છતાં ગ્લાન વગેરે બીજા સાધુઓની વયાવચ્ચ કરનારા (તેવા અભિગ્રહવાળા) હોય ત્યારે તેનુ રંગેલું પાત્ર નહિ સુકાવાથી તેને સૂનું મૂકીને બહાર જવાય નહિ. અને તે શ્લાનાદિ સાધુએ આહાર-પાણીના અભાવે સીદાય ત્યારે અથવા સ્વયં ઉપવાસ કરવા અશકત હાય ત્યારે શુ કરે ? તે કહે છે કે બીજા ઉપવાસી સાધુઓને, કે ઉપવાસી
