________________
સુપ્રાંણી રીદિ વીચારી રે જોય, જિનવચને આલુચજે જી । હંશા ધર્મ ન હોય, સુપ્રાંણી રીદઇ વીચારી રે જોય ।। આંચલી રસનાનિ રશ વાહીઓ જી, કર્તો આમિષ આહાર |
વીષમઈ પંથિં ચાલતાં જી, એકલડો નીરધાર ।।૮૮ ।। સુપ્રાણી
જેણિ વાંટિ નહી વાંણીઆ જી, નગર નીરૂપમ હાટ | સાંથિ નહી કો સારથીજી, કહઇ કુણ કહઇસઇ વાટ ।।૮૯ || સુપ્રાણી
હંશા કરતાં સોહેલી જી, મુર્યખ સાંભલી વાત । ઊતર દેતા દોહેલુ જી, મ કરીશ પ્રાંણી ઘાત ।।૯૦।। સુપ્રાણી
જલચર થલચર પંખીઆ જી, તેહની કરતો રે ઘાત । તવ હોસઇ સંતાપ ।।૯૧|| સુપ્રાણી નીસચ નરગિં રે જાય ।
પાલવ જવ ઝાલસઇ જી,
જીવ હણતાં જિન કહઇજી, ભુખ્યાં આંમિષ કેલ્ગુ જી, તરસ્યા તરવું પાય ।।૯૨ || સુપ્રાણી
કષ્ટ રોગ નિ કુબડો જી, અતિદૂરગંધી રે દેહ /
અલપ આઊખઇ ઊપજઇ જી, હુંશાના ફૂલ એહ ।।૯૩|| સુપ્રાણી
પંડીત હોઈ તે પ્રીછયુ જી, જીવદયા જંગી સાર ।
દયા વિનાં કિમ પાંમીઇ જી, એ સંસારાં પાર ।।૯૪|| સુપ્રાણી.
જીવદયા એમ પાલઇ જી, જિમ જંગી મેઘરથ રાય | પારેવો જેણઈ રાખીઓ જી, પરભવિ અરીહા થાય ||૯|| સુપ્રાણી.
માં દેહનું કાપીઉં જી, મુક્યું ત્રાજુ રે માહિં ।
ત્રાજુ તોહઇ નવિ નમઇ જી,
થીર ન ચુકો ત્યાહિ ।।૯૬ || સુપ્રાંણી.
એક લાખ વ્યવરી તણાં જી,
દૂધ તણી ખીર ખાય ।
તોઇ કાયા કાર્યમી જી, હંસા કેય ન જાય ।।૯૭|| સુપ્રાંણી.
તોલઇ દેહી કાર્યમી જી, મ કરીશ પ્રાંણી રે ઘાત ।
સુર હરખ્યુ તવ બોલીઓ જી, ધ્યન ધ્યન તુ નરનાથ ।।૯૮ || સુપ્રાંણી.
સુર આકાસઈ સંચર્યુ જી, હુઓ તે જઇઇ રે કાર ।
જીવદયા એમ પાલીઇ જી, તો લહીઇ ભવપાર ।।૯૯ || સુપ્રાંણી.
ઢાલ – ૪૬ કડી નંબર ૮૭થી ૯૯માં કવિએ હિંસા નહિ કરવાની શીખ, તેમ જ હિંસાના ફળ
કટુ હોય તે વાત આલેખી તેમ જ પછી દયા પાળવાથી મેઘરથ રાજા બીજા ભવમાં અરિહંત પદને
