________________
૩૨૦
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
ચોપાઈ શાંતિપર્વમાં પહેલે પાદ, હિંસા બોલી મહાવિષાદ; પ્રાણીઘાતે જો ઘર્મ ને સ્વર્ગ, તો અઘર્મનો કુણ અન્ય વર્ગ. ૯ યજ્ઞથંભ ઉપાડી પશુ હણી, રુધિર કર્દમ કરી ભૂમિકા ઘણી; એમ કીધે જો સ્વર્ગે જાય, તો નરકનો કોણ ઉપાય.૧૦/૫ વળી માર્કડેય પુરાણે કહ્યું, સર્વોત્કૃષ્ટ જીવ રક્ષણ કહ્યું, સર્વ જીવને જીવિત ચાહ, મરણ નામથી દુઃખ અથાહ.૧૧ સર્વ દાનમાં અભય પ્રઘાન, જેહથી લઈએ સ્વર્ગવિમાન; વયરવિરોઘ તે વાધે નહીં, એક અહિંસા ઉત્તમ લહી.૧૨/૬ અષ્ટ પુષ્પ વળી બોલ્યાં તિહાં, પ્રથમ અહિંસા ઇંદ્રિયદમ જિહાં; સંભૂત દયા ને ક્ષમા/૭ ધ્યાન જ્ઞાન સત્ય તપ છે આઠમા.૧૩ એહ ફૂલ જે વરત સદા, તેહને અમર તુસે થઈ મુદા.૧૪/૮ વળી મહાભારતે બોલ્યું અછે, તે તો યુધિષ્ઠિરને મન રુચે; જૂ માકડ લીખ દંશ ને મસા, જે તનુને પીડે જીવ વસ્યા.૧૫ પુત્ર પેરે તે પાળે જેહ, સ્વર્ગે જાયે માનવ તેહ; | દેઈ આતપ તસ પીડા કરે, તે પ્રાણી નરકે સંચરે.૧૬ પાણી ગળતાં જયણા કહી, ઉત્તર મીમાંસામાંહે લહી; /૧૦ વીશ અંગુળ માને ને ત્રીશ, લાંબું પહોળું ગળણું જગીશ.૧૭ પટવસ્ત્ર તે બેવડ કરી, ગળે નીર જતનાએ ઘરી; સંખારો જુજુઓ ઘરો, ખારાં મીઠાં ભેલ મત કરો.૧૮/૧૧ જે જે જળનાં હોયે ઠામ, તે તેહમાં મૂકીએ અભિરામ; જે વારે પીજે પાણી ભલું, તે તિવારે ગળવું નિર્મલું.૧૯/૧૨ ભંયે પગ જોઈ મૂકીએ, વસ્ત્રપૂત જળ પીવું ન ચૂકીએ; સત્યપૂત વાણી બોલીએ, મન પાવન કારજ ખોલીએ.૨૦/૧૩ મધુબિંદુ ન ખાઈએ આપ, એહના બોલ્યાં મહોટાં પાપ; સાત ગામ બાળે જે હોય, એક મઘુબિંદુ ભક્ષણે જોય.૨૧/૧૪ અણગળ ઘટ પાણી વાવરે, સાત ગામ તે જ્વાલણ કરે; તેહ પાપથી પરભવે થાય, નારક કૂતર બગલ 'બિલાય.૨૨/૧૫
૧. તુષ્ટમાન થાય. ૨. બાળે, જલાવે ૩. બિલાડી
