________________
ખંડ ૪ | ઢાળ ૮
૩ ૨૧
માછી વરસ લગે માંડે જાલ, પાડે મચ્છ કચ્છ સુકુમાલ; એક દિન અણગલ નીર પીઘ, એટલું પાપ બોલ્યું પરસિદ્ધ.૨૩/૧૬ સર્વ કાર્ય ગળ્યા જલશું કરે, તે નિશ્ચ સ્વર્ગે સંચરે; તે યોગી મુનિ સાધુ સુજાણ, એહવું બોલ્યું વિષ્ણુ પુરાણ.૨૪/૧૭ જીવ-અહિંસા પરમ છે ધ્યાન, પરમ તપ ઉત્કૃણું દાન; જ્ઞાન પરમપદ પરમ છે યજ્ઞ, ભવિપ્રાણી રહો તેહમાં મગ્ન.૨૫/૧૯ જેઠ અહિંસા પાળે ઘર્મ, નવિ બાંધે તે વૈરનું કર્મ; જેઠ અહિંસાને આચરે, વિષ્ણુલોકમાં તે સંચરે.૨૬/૨૦ વળી અભક્ષ્ય ભક્ષવાં ન કિમે, અભક્ષ ભખંતો નરકે ભમે; કંદમૂલનાં મોટાં પાપ, પાર્થને કહે હરિ આપો આપ.૨૭/૨૧ મદ્યપી લોક અકારજ કરે, ભલાં કામ તે નવિ આચરે; જ્ઞાન શૌચ તપ બળ ને બુદ્ધિ, ન રહે તેમની કાંહી શુદ્ધિ.૨૮/૨૨ મતિભ્રંશ થાવે અતિ ઘણો, ક્રોઘ માન મદ મત્સર તણો; મોહ દુષ્ટ ભાષણતા ઘણી, ન ગણે નારી પરની આપણી.૨૯/૨૩ કાંતિ કીર્તિમતિશ્રીનો નાશ, જિમચિત્રામનો કાજલે નાશ; /ર૪ ભૂત પરે તે નાચે મુદા, આરાટ આક્રંદ પાડે સદા.૩૦ જે મદ્યપીને માંસને મુણે, માંસાહારી પરને હણે; ૨૫ અરે પાર્થ હરિ ભણે જે જન્ન, તે મુજને ન સંભારે અઘa.૩૧/૨૬ મદ્ય માંસ મધુ ને નવનીત, કડાહ રુધિર પુટ તક્ર પ્રતીત; એહથી બાહેર જવ નીસરે, અનંત જંતુ ઉપજે ને મરે.૩૨/૨૭ હિંસાવÁન માંસ કહાય, માંસ થકી ઘર્મશ્રદ્ધા જાય; દુઃખાગાર કહ્યું કે માંસ, તેહ ભણી ન કરો આશંસ.૩૩
|૨૮-૨૯ 'તિલ સર્ષપ માને ભક્ષે જેહ, નિશ્ચ નરકગામી હોય તેહ; થાવત્ ચંદ્ર દિવાકર હોય, તિહાં લગે પાપ ન છૂટે સોય.૩૪ જે શ્રાદ્ધ મઘુબિંદુ દિયે, ચિંતે ઘર્મ તણી મતિ હિયે; તે ખાદકશું નરગે જાય, સાત વાર વળી અંત્યજ માંય.૩૫
૧. દારુ પીનારો ૨. તલ અને સરસવ જેટલું માંસ જે ખાય તે અવશ્ય નરકે
જાય. ૩. ચાંડાલ
