________________
૪૫૦
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ અર્થ–૧. સાજન (પતિ) યાદ ન આવે, પણ તેની નિશાની જોઈએ ત્યારે બહુ યાદ આવે છે, ત્યારે શય્યા સર્પ જેવી લાગે છે, ઘર સ્મશાન જેવું લાગે છે. ૨. સાજન વગર સુખ પણ દુઃખની જેમ બાળે. છે, અન્ન, પાન અને નીંદ પણ સુખ નથી આપતા. ૩. જેથી મન લાગ્યું હોય તે સાજન કેમ ભુલાય? એ તો શ્વાસ પહેલા યાદ આવે, જેમ ભૂખ્યાને અન્ન સાંભરે તેમ.
પિયુ તે મુજને સાંભર્યું, દેખી મુનિયુગ હેવ; તે દુઃખથી રોદન કરું, દોહલી એહની સેવ. ૬ ફરી સંભ્રાંતપણું ઘરી, પૂછે તિહાં તસ કંત; તે તાહરી કોણ સ્વામિની, કહે તું મુજ એકાંત. ૭ તેણે ચરિત સવિ પાછલું, ભાખ્યું તિહાં પરગટ્ટ; સુસિરી નિજ બેટડી, તેણે લહી તદા પરગટ્ટ. ૮ સુઝુસિવો હવે ચિંતવે, એ શું થયું અકબ્રુ; અહો અહો શું નીપજ્યુ, દિગૂ થિન્ મુજને અ. ૯
|| ઢાલ તેંતાલીશમી II
(નાનો નાહલો રે–એ દેશી). હું અઘન્ય અપુત્રીયો રે, હું અતિ હિમ્મત હીણ;
ધિક્ ધિક્ કર્મને રે; વિધિવશથી શું નીપનું રે, હું દુઃખીઓ અતિ દીન,ધિ કર્મ કરે તે હોય; થિ૦ કર્મથી બળિયો ન કોય.શિ. ૧ રાજા રાંકપણે કરે રે, રંકને કરે વળી રાય; ધિ. જીવને ચૌગતિ રોડવે રે, ભાગ અનંતમે વિકાય. ઘિ૦ ૨ હું પાપી પાપે ભર્યો રે, શો કરું હવે રે ઉપાય; થિ૦ અગ્નિમાંહે પેસી મરું રે, કે ગલે ફાંસો ખાય. ધિ. ૩ કિંવા તનુ તિલ તિલ કરું રે, છેદી કરવત ઘાર; ધિ. કે ભડથ કરું એ અંગને રે, કેગિરિથી પડું નિરધાર. થિ૦ ૪ કિંવા ઘણના ઘાયશું રે, કે ઘાણીનો ફેર; થિ૦
ખેર અંગારાની ખાયમાં રે, જાલી કરું અંગ . ધિ. ૫ ૧. તલવારથી તલ તલ જેટલા શરીરના ટુકડા કરું ૨.ભડથું ૩. બાળીને ૪. ભૂકો.'
