________________
૪૮
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ ઘર્મી શર્મી ને ઘની સુઇ પણ નહીં તાસ અપત્ય; ઘ૦ મધ્ય રયણીએ તે લહી સુડ સુપન એહવું સત્ય. ઘ૦ ૨૬ શ્વેત વસ્ત્ર ગોત્રદેવતા સુ આવી કહે શેઠ ઊઠ; ઘ૦ કલ્પવૃક્ષ દેઉં તુજ ઘરે સુ હું ગોત્રદેવી તૂઠ. ઘ૦ ૨૭
સયણ સવે તેડી કરી સુ૦ સુત જન્મોત્સવ મંડ; ઘ૦ તે નિસુણીને માંડીયો સુહ ભોજન વિધિ ધૃતખંડ. ઘ૦ ૨૮ કુસુમપુંજ લેવા ભણી સુ મોકલિયા નિજ દાસ; ઘ૦ તિહાં કુસુમ થોડાં મળ્યાં સુઇ આવ્યા ફરીને દાસ. ઘ૦ ૨૯ શેઠ! આપ નૃપ વાડીયે સુઇ કુસુમ કાજ ગયો લેણ; ઘ૦ જય નૃપની આણા લહી સુત્ર વિવિઘ કુસુમની શ્રેણ. ઘ૦ ૩૦ પુકરંડ ભરાવીયા સુઇ સેવક પાસે જામ; ઘ૦ એણે સમે ભાગ્ય તણે વશે સુ ફળિયા મનોરથ તામ. ઘ૦ ૩૧ પ્રતાપસિંહ નંદન તિસે સુઇ ફરકાવે નિજ પાદ; ઘ૦ પુષ્કમાંહે મધુકર પરે સુઇ ચિંતે શેઠ આહ્વાદ. ઘ૦ ૩ર અભુત રૂપ ગુણનો નિધિ સુઇ નિરખ્યો નંદન તેહ; ઘ૦ તરણિકિરણ પરે દીપતું સુત્ર સૌમ્ય સુધા સુઅોહ. ઘ૦ ૩૩ સાર મંદાર તરુ પરે સુ છાયા કાંતિ સશ્રીક; ઘ૦ ભૂષણ ભૂષિત મૃદુ તનુ સુત્ર રત્નકંબલ મુદ્રા નીક. ઘ૦ ૩૪
રૌરઘરે મનુ નીપની, સુત માહરા રે,
અતર્કિત રત્નની વૃષ્ટિ; સુણો સવિ સજ્જન રે. એ સુત રત્નને આપિયો સુ એ વનદેવીની સૃષ્ટિ. સુ૦ ૩૫ મધ્ય રમણીયે ગોત્રદેવીએ સુ જે કહ્યું તે થયું સત્ય; સુઇ સેવા સફળ થઈ એહની સુવ પર્યાગતની નિત્ય. સુઇ ૩૬ નિજ મૃદુ કરકમળ ગ્રહ્યો સુ હવે કુસુમ કરંડકમાંહે; સુઇ ફૂલે બહુ મૂલે કરી સુ લઈ ગયો નિજ ઘરમાંહે. સુઇ ૩૭ લક્ષ્મીવતીને આપિયો સુ કહી વિસ્તર તસ વાત; સુઇ જ્ઞાનવિમલ વાણી સુણે, જે હોયે સુખણી ઘાત. સુઇ ૩૮ ૧. સંતાન ૨. સ્વજન ૩. ઘી અને ખાંડ (સાકર) ૪. ફૂલના કરંડિયા
