________________
ખંડ ૧ | ઢાળ ૧૪
લભ્ય હોયે તે લાભીએ સુવ નહિ ઇહાં કોઈનો દોષ; ઘ૦ દોહિલો જેમ જેમ સાંભરે સુ તેમ તેમ લહે ઘણ શોષ. ઘ૦ ૧૩ જેમ ઘનવૃષ્ટિ વનદવ સમે સુ તેમ જિન ધ્યાનથી શોક; ઘ૦ બંઘુ વર્ગ એમ થિર કરી સુઘર પહોતો સવિ લોક. ઘ૦ ૧૪ પરમેષ્ઠી સમરણ કરી સુઇ ક્ષણ એક સૂતી યામ; ઘ૦ સ્વપ્નાંતર સાત વસ્ત્રશું સુ આવી સુરી અભિરામ. ઘ૦ ૧૫ સુણ વત્સ! જાગે અછે સુલ કિંવા નિદ્રામાંહે; ઘ૦ માત! નીંદ મુજ કિહાં થકી સુ હું હમણાં દુઃખમાંહે. ઘ૦ ૧૬
મુજ ભાગ્યે તમો આવીયા, મુજ માતા રે; નયનને ઉપન્યો આનંદ; કરો સુખશાતા રે. સા કહે કુલદેવી અછું, મુજ માતા રે; વિજયી છે તુજ નંદ; કરો સુખસાતા રે. ૧૭ પુષ્પપુંજથી મેં સહી, સુણ બેટી રે;
મૂક્યો અનેરે ઠામ, મહાગુણ પેટી રે. તુજ પાસે રહેતાં થકાં, સુઇ દેખી વિઘનનું ઠામ; મ૦ ૧૮ દુઃખ મનમાં તું મત કરે સુ તુજ સુત છે સુખ ઘામ; મ. બારે વરસે આજથી સુટ મળશે ભૂપતિ હોય; મ. ૧૯ કન્યા અનેક તે પરણશે સુત્ર વિવિઘ કળા ગુણગેહ; મe શ્રીચંદ્ર કુમર સોહામણો સુ ઇહાં મત ઘરને સંદેહ; મ૦ ૨૦ એમ કહી કુલદેવી ગઈ સુવ મૂકી નિદ્રા તામ; મ0 રાણી હર્ષિત મન થઈ સુ સંભારે જિનનામ; ઘ૦ ૨૧ સેંદ્રી પ્રમુખ સખીને કહી સુ સુપન તણી સવિ વાત; ઘ૦ સખી કહે એ સવિ સાચલું સુત્ર એ કુલદેવી સાક્ષાત. ઘ૦ ૨૨ એ અવિતથ્ય વાણી હોજો સુવ રાણી કહે મુખ વાચ; ઘ૦ મંગલમાલા ઘર ઘરે સુ શ્રી જિનઘર્મ તે સાચ. ઘ૦ ૨૩ દેવપૂજ આવશ્યકશું સુઇ દાનાદિક બહુ કર્મ; ઘ૦ વિધિશું વારુ સાચવે સુ ઘર્મ કર્મના મર્મ. ઘ૦ ૨૪ એણે સમે તેહિજ નગરમાં સુત્ર લક્ષ્મીદત્તાભિઘ શેઠ; ઘ૦ લક્ષ્મીવતી તેમની પ્રિયા સુ૦ લચ્છી કરે જસ વેઠ. ઘ૦ ૨પ
