________________
ખંડ ૧ / ઢાળ ૧૫
૪૯
| દોહા .. સા કહે વારુ એ નીપવું, લાધ્યું મહોટું રત્ન; ભાગ્ય મનોરથ કલ્પતરુ, ફળીયો એહ અયત્ન. ૧ અહો અહો તુમ ઘીરતા, અહો અહો બુદ્ધિ પ્રપંચ; રાજગેહ મિષ સાહસી, નહીં કાંઈ ખલ પંચ. ૨ અહો અહો દ્રષ્ટિ સુકુમારતા, પાકાં પૂરવ પુણ્ય; થાકાં દુરિત હવે આજથી, નીકાં ઇષ્ટ અગણ્ય. ૩ ગૂઢ ગર્ભ માહરી પ્રિયા, થયો સાંપ્રત સુત જન્મ; કરો વિવિઘ વધામણાં, દાન પુણ્ય વિધિ ઘર્મ. ૪ પાવન થઈ જિન દેહરે, સ્નાત્ર મહોત્સવ સાર; કીજે નવ નવ છંદશું, નાટક ગીત ઉદાર. ૫ મંગલ ઘવલ તણી ધ્વને, પૂરિત દશ દિશિમાન; યાચક જનને આપીએ, મનવંછિત વર દાન. ૬ પુત્ર પ્રાપ્તિ હર્ષે કરી, થયો નગર આનંદ; હર્ષ કોલાહલ નીપજ્યા, જય જય શબ્દ અમંદ. ૭ દશ દિન સ્થિતિ વધામણી, ટાળી અશુચિ સંભાર; બારસમે દિવસે વળી, તેડી સવિ પરિવાર. ૮ ચંદ્રબિંબ પરે સુખ દિયે, દીઠો એહ કુમાર; તેહ ભણી નામ થાપીયું, શ્રી શ્રીચંદ્ર કુમાર. ૯ અંક ખીર મજ્જન વળી, મંડન ક્રીડા ઘાવિ; પાંચે પાળીતો વધે, જિમ મુનિ સુમતિ સભાવ. ૧૦
I ઢાળ પંદરમી . (રાગ સારંગ-જીહો કુંઅર બેઠો ગોખડે–એ દેશી) જીહો નંદનવન જેમ સુરત, જીહો ગિરિ દરિ ચંપક છોડ; જીહો તેમ તેમ દિન દિન વાઘતો, જીહો પહોંચે મનના કોડ.
મહાજન પેખો પુણ્ય વિશેષ; જીહો પુણ્ય પ્રમાણે અતિ ઘણું, જીહો આય મિલે સુવિશેષ,
વિબુઘ જન પેખો પુણ્ય વિશેષ. ૧ ૧. શ્રેષ્ઠ દાન
