________________
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ એક કરે ઠુકમ રોલશું, રચે આડ અતિહિ નિલાડ; એક કરે ચંદન છાંટણાં, એક પૂરે રે મનની સહાડ. મે ૧૨ એમ સખી સઘલી સુંદરી, મળી કરે નવ નવિ ભક્તિ; નજરથી અળગો નહિ કરું, શું કીજે રે એવી કર્મની ગતિ. મે ૧૩ કિમ રહેશે એ એકલો નાનડો, મૂકતાં ન વહે હાથ; ભૂખ્યાને મોદક મળે, નવિ મૂકે રે તેમ ગ્રહી રહે બાથ. મે ૧૪ એક આલિંગે મસ્તકે, એક ઘરે હૃદય મઝાર; એક દીએ મુખ બોકડી, એક કહે રે હોજો જીજીકાર. મે ૧૫ કેશરી ગિરિકંદર રહે, તેમ રહે માહરા પ્રાણ; એકલી હમણાં આવીને, હુલાવીશ રે મારા જીવનપ્રાણ. મે ૧૬ એમ ચિંતવી પુષ્પ લાવીયા, તેડાવી તેણી વાર; પુષ્પ કરંડકમાં ઠવી, લઈ જાવે રે ભટ આગળ સાર. મે ૧૭ ઉપવાટિકામાંહે જઈ, ગ્રહી હાથશું તે બાળ; રતનકંબલે વીંટિયો, કુસુમપુંજમાંહે ઠવે તે બાળ સુકુમાળ. મે ૧૮ સુભટ શંકા વારવા, નીલે તું તતકાલ; આવી ફરી મુજને કહે, એમ કહી શીખવે રે કર દેઈ કપાલ. મે ૧૯ સિંહાવલોકે જોયતી, સુતને તે વારોવાર; આવીને સઘળું કહ્યું, થયું વીતક રે જે તેણી વાર. મે ૨૦ મનુ નંદનાનન પેખવા, ઉગિયો રવિ પરભાત; હવે જય સુભટ આવીયા, વાસઘરમાં રે કહે કહો સુત વાત. મે૨૧ જોયો પણ નવિ દેખીઓ, સ્થિતિ પ્રસવની ઘરમાંહ; પૂછે તવ સખી લોકને, શું જનમ્યું રે દેવીએ ઉચ્છાહ. મે ૨૨ સખી ઉત્તર નવિ દીએ, તેણે જઈ જણાવ્યું ભૂપ; તુરત આવી જય જુએ, નવિ દીઠું હો કોઈ પ્રસવ સરૂપ. મે ૨૩
ભટપે જોવરાવે ભંયરા, પેટી પ્રમુખ બહુ તામ; અંશમાત્ર કિહાં નવિ લહ્યો, ખેદ પામ્યો રે જય તેણે ઠામ. મે ૨૪ જય કુમાર કહે સેંદ્રી પ્રત્યે, શું થયું એહ અનિષ્ટ; જર માત્ર દેખાવી જિસે, મનમાંહે રે દેખી થયા સંતુષ્ટ. મે ૨પ
૧. બોકડી=ચુંબન ૨. પુત્રનું મુખ ૩. ભટ (સૈનિક) પાસે ૪. ભૂમિગૃહ
