________________
ખંડ ૧ / ઢાળ ૧૩
૪૩
એક સખી વળી એમ કહે, સુત છાનો રહે કેમ? તો પછી સઘળું જાણશું, સમજીશું જેમ તેમ. ૧૫ અપરા કહે એમ નવિ ઘટે, ન રહે ઘરમાં બાળ; ઘર પેસતાં કોણ હારશે, કોઈ નથી રખવાલ. ૧૬
| ઢાળ તેરમી II.
(રાજકુમર વર બાઈ ભલો ભરતાર–એ દેશી) સૂર્યવતી કહે સખી પ્રત્યે, તું અછે બુદ્ધિનિધાન; પ્રચ્છન્ન સુત એ કેમ રહે, કહે એહનું રે નિદાન.
મેરી બહેની કહે કાંઈ એહ ઉપાય, દુમન ભય દૂરે જાય, મે ચિંતિત આપણું થાય. મે ૧ વાદલ છાયો યદ્યપિ, હોયે સીત ઘામ ગયણ; તોયે પણ તમ આવરે, તિમ એ કુમરના નયણ. મે ૨ રાતિ થોડી પાછલી, કરવું હજી બહુ કામ; બુદ્ધિ તો ઉપજી નથી, કેમ રહેશે રે તે આપણી મામ. મે૩ પુણ્યથી સુત મુખ પેખીયું, વળી પુણ્યનો છે એ સહાય; કહે સખી મુજને ઉપજે, લાઘો અછે રે ઉપાય. મે૪ ઘર થકી બાહેર મૂકીએ, શુભ ઠામે એહ કુમાર; તો દુશ્મન દાવ ફાવે નહીં, જાણે તૂઠો રે કિરતાર. મે. ૫ ઘર બાહેર ચાકર રહ્યા, તે પૂછે તો શી વાત; દાખીયે કેમ સુત રાખીયે, કોણ કરે રે તિહાં પક્ષપાત. મે૬ કહે સખી ઘરની વાટિકા, તિહાં કુસુમના પુંજ; શયન શય્યા કારણે, માલાકારણી છે રે તેહ પ્રયુંજ. મે૭ પ્રભાતે લેવા આવશે, તે પુષ્પના સમુદાય; તેમાં નિધિ પર ઘાલીયે, સુત રત્નને રે ચિંત્યો એ ઉપાય. મે ૮ સૂર્યવતી રાણી કહે, એ વારુ ચારુ વિચાર; ભામણે હું તુજ બુદ્ધિને, માહરી છે તું રે જીવન આઘાર. મે ૯ નિશા પશ્ચિમ યામથી, ઉદયાદ્રિ આવ્યો સૂર; માનું નૃપસુત મુખ પખવા, પ્રહ વાજ્યાં રે હવે મંગલ તૂર. મે ૧૦ તુરતથી માલણી આવીને, સખી કરે તેહ વિચાર; એક અંજન આંજે આંખડી, એક ઠવે રે કંઠે પુષ્પહાર. મે ૧૧
