________________
૪૨
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ ભૂપતિ પણ હવે ઘરે નહીં, પિતૃવર્ગ નહિ કોય; ઘાઈ દીએ વધામણી, તેહવો સમય ન હોય. ૨ ધિક્ થિન્ માહરા કર્મને, દુઃખી શેખરી ભૂત; ગીત નાદ અળગાં રહો, એ જયના યમદૂત. ૩ વંશ વિભૂષણ તિલક સમ, એ સુત રાખું કેમ? એ સુભટને શું કહી, પાછા વાળું જેમ. ૪ દેવી દુઃખે દુઃખિયો, થયો સખી પરિવાર; રાણીને મૂચ્છગમે, શીતળ વાયુ ને વારિ. ૫ કહે સખી ચિંતા મત કરો, ચિંતાયે વાઘે વ્યાધિ; બુદ્ધિ મિટે તનુબળ ઘટે, ચિંતા મહા ઉપાધિ.
જાયે જેહથી સમાધિ. ૬ દુઃખ ઘરે હવે શું હુયે, કીઘાં આવ્યાં કર્મ; આપણ આપે છૂટીએ, સંભારો શ્રીઘર્મ. ૭ એ સુતને ભાગ્યે કરી, જાશે સર્વ અપાય; જે મનોરથ સુરતરુ ફળ્યો, તો વઘશે મોરી માંય. ૮ *દૂઘ પયોઘર જેણે ઠવ્યું, ઉદરે વધ્યો દસ માસ; *અદ્રષ્ટ વશે સવિ સંપજે, કીજે કિશ્યો વિમાસ. ૯ એમ કહી નવરાવી ઘણું, શોભાવી શણગાર; શ્રીચંદ્ર નામે મુદ્રિકા, પહેરાવી તેણી વાર. ૧૦ સખી સેંદ્રી સહુને કહે, અભિનવ શક્રનો પુત્ર; જયંત પરે વપુ સુભગ છે, એહથી સમું ઘરસૂત્ર. ૧૧ સર્વ રત્નનું સાર મનું, અથવા પિંડ નવનીત; નૃપ ઘરે કલ્પદ્રુમ ફળ્યો, વાસ સુગુણ વિનીત. ૧૨ યત્ન કરીને રાખીએ, કરવો એહ વિચાર; પ્રભાત સમય એ જાયશે, લેશે એ જયકુમાર. ૧૩ તિહાં બળ કિડ્યું ન ચાલશે, હમણાં છો નિર્નાથ;
એહવું કાંઈ કલ્પીએ, જે દુમન પડે ભૂયે હાથ. ૧૪ ૧ સ્તનમાં દૂઘ સ્થાપ્યું ૨. પ્રારબ્ધ
