________________
૩૨
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ પાપ સહસ્ત્ર ગમે કર્યા, એ ગિરિથી હોયે નાશ; સમકિત ફરસી જો ભજે, એ ગિરિ લીલ વિલાસ. ૧૧ દાનાદિક સવિ ઘર્મ છે, શિવપદ કેરાં મૂળ; જો સમકિત સુરતરુ મલે, તો હોયે ભવ પ્રતિકૂળ. ૧૨ સમ સંવેગ ભવત્યાગતા, અનુકંપા આસ્તિક્ય; એ પાંચે કરી લખ્ખણે, લખીએ સમકિત શક્ય. ૧૩ ગુણહીનશું પણ કોપ નહીં, એ સમ લક્ષણ જાણ; અભિલાષા જે મોક્ષની, તે સંવેગ વખાણ. ૧૪ આસ્રવ ત્યાગ ઇચ્છા ઘરે, તે નિર્વેદ કહાય; અનુકંપા દુઃખી ઉદ્ધરણ, દ્રવ્ય ભાવ ઠહરાય. ૧૫ દોષરહિત જે પુરુષ છે, તાસ વચન પરતીત; તે આસ્તિક્યપણું કહ્યું, એ સમકિતની રીત. ૧૬ ધૃતિયુત તીર્થ પ્રભાવના, ભક્તિરાગ ગુણ હેત; જિનશાસનની કુશલતા, એ ભૂષણ સંકેત. ૧૭ એમ મુનિ મુખથી દેશના, સુણી ઘરણો કહે સ્વામ; જિમ હત્યા પાતક થકી, છૂટું તે કહો ઠામ. ૧૮ કહે મુનિ તું પુણ્યાતમા, પાપથી પામે શંક; નિશ્ચય તું લઘુ કર્મ છે, જાણે તું નિઃશંક. ૧૯ તપ કિરિયા ઉદ્યમ કરે, જઈ સિદ્ધાચલ ઠામ; દુક્કર તપને આદરે, પાપ હોશે સવિ વામ. ૨૦
|| ઢાળ દશમી || (સુણ મોરી સજની રજની ન જાવે રે–એ દેશી (રાગ કેદારો તથા સિંઘુડો) મુનિવચન સુણી ઘરણો ચાલ્યો રે, સમકિત પામી મનમાં મહાલ્યો રે; પરઉપકારી તુમે જગનેતા રે, તુમચા ગુણ હું વાંચું કેતા રે. ૧ મુજ અપરાધીને તમે તાર્યો રે, દેશના દેઈ જનમ સુઘાર્યો રે; પ્રણમી પ્રાયશ્ચિત્ત દિલે ઘારી રે, નિંદે આતમ પાપ સંભારી રે. ૨ તીરથ યાત્રા કરણ ઉમાહ્યો રે, અનુક્રમે બહુ જનપદ અવગાહ્યો રે; નયર કુશસ્થલ વાટે દીઠું રે, જોતાં લાગે મનમાં મીઠું રે. ૩
૧. ડર ૨. સુંદર, અથવા વામણા–નાના
