________________
ખંડ ૧ / ઢાળ ૧૦
૩૩
દેવ જુહાર્યા સદ્ગુરુ વાંદ્યા રે, સાધર્મિક જન દેખી આનંદ્યા રે; તે હું ઘરણો નામે ગણીયો રે, એ મહારો અવદાત મેં ભણીયો રે. ૪ સિદ્ધ પ્રસાદે નૈમિત્તને જાણું રે, વાત ત્રિકાલની ઐતિક જાણું રે; મુજને સહુએ નૈમિત્તિક ભાષી રે, બોલાવે છે કરણી દાખી રે. પ એમ નિસુણીને નૃપતિ કુમારા રે, ચિત્ત ચમકીને કરેય વિચારા રે; પૂછીજે હવે ભાવી વાત રે, રાજ્યભાર કેહને દેશે તાત રે. જય મુખ્ય કરીને ફલ હાથે લેઈ રે, નાણાદિક બહુ ભક્તિ કરેઈ રે; ભાખે જય હવે ગણકના રાજા રે, અમ ચારમાં કોણ હોશે રાજા રે. ૭ જોઈ નિમિત્ત તે શિર તવ ઘૂણે રે, જેમ ચિંતાતુર શિર નખ ખૂણે રે; મુખે કહે અનિષ્ટ એ શું પૂછ્યું રે, રાજ્ય તે તુમને નહીં એમ સૂચ્યું રે. ૮ તુમ ચારેમાં રાજ્ય ન થાશી રે, એહ કહું છું પ્રશ્ન વિમાસી રે; તવ જય બોલ્યો કોણ તે થાશે રે, અમો જીવતાં શું અમથી જાશે રે. ૯ નવ પરિણીત છે સૂર્યવતી દેવી રે, તસ સુત થાશે તે રાજ્ય લહેવી રે; કટુક વયણ એમ ગણકનું નિસુણી રે, રૂઠા બંધવ ચારે જ્યું અરણી રે. ૧૦ તું શું જાણે અન્નનો કીડો રે, વચન પ્રહારે એહને પીડો રે; સર્વ સુભટમાં જય છે તાજા રે, તે વિષ્ણુ બીજો કોણ હોયે રાજા રે. ૧૧ તવ બોલ્યો ઘરણો સુણો ભાઈ રે, ચિત્ત પ્રસન્ને પ્રશ્ન વડાઈ રે; ચિત્ત દ્વિધા છે માર્ગની ચિંતા રે, ફરી વલી જોશું થઈ નિશ્ચિંતા રે. ૧૨ એમ કહી લઈ ફળ ઘનને મૂકી રે, ઉઠ્યો તિહાંથી ભાવઠ ચૂકી રે; અનુક્રમે શત્રુંજયગિરિ તે જાવે રે, સાઘુએ કહ્યું તપ તપે સમભાવે રે. ૧૩ હત્યા પાતકથી તે છૂટે રે, હવે એહનો સંબંધ řસમેટે રે; (ઇતિ ધરણ સંબંધ) હવે કુમર મન ચિંતા પેઠી રે, માનું પરજલતી જાણે અંગીઠી રે. ૧૪ ચિંતામગ્ન થયા તે ચાર રે, સાચું થાશે તો શ્યો ઇહાં વિચાર રે; એક કહે એ શું છે દેવ રે, સાચું જૂઠું શું નિત્યમેવ રે. ૧૫ એક કહે ઇહાં કરશું ઉપાય રે, જેથી જોષી વાણી જૂઠી થાય રે; પૂર્વે પણ એહવી થઈ વાત રે, વીજળીથી બોલ્યો નૃપનો ઘાત રે. ૧૬
૧. ગણિ, ઉપાધ્યાય. ૨. કેટલીક ૩. રાજા, ૪. સમાપ્ત કરે.