________________
ખંડ ૧ / ઢાળ ૯
૧
યત:
|| દોહા II મુનિવર તિહાં ઉપદેશ દે, સરસ સુધા અનુકાર; જયવંતો જગ ધર્મ છે, વિશ્વ તણો આધાર. દુર્ગતિ પડતા જંતુને, ધારે તેહિ જ ધર્મ; ભાવધર્મ તે જાણિયે, જેથી હોયે શિવશર્મ. :- दुर्गति-प्रसृतान् जंतून्, धृत्या धारयते यतः धत्तै चैतान् शुभे स्थाने, तस्माद्धर्म इति स्मृतः १ दुर्गतौ प्रपतज्जंतून्, धारणाद्धर्म उच्यते; संयमादिर्दशविधः सर्वज्ञोक्तो विमुक्तये. २ અર્થ-૧. દુર્ગતિમાં પડતાં જીવોને દૃઢતાથી ઘરી રાખે છે, અને આત્માને શુભ સ્થાનમાં મૂકે છે માટે તેને ઘર્મ કહે છે. ૨. દુર્ગંતમાં પડતાં પ્રાણીને ઘારણ કરી રાખે તે ઘર્મ કહેવાય છે. સંયમાદિ દશ પ્રકારે સર્વજ્ઞે કહેલો ઘર્મ નિશ્ચયે મુક્તિ માટે જ છે.
બંધુ નહીં તસ બંધુ છે, વળી અસહાય સહાય; અસખાને એ સખા અછે, અનાથ નાથ ધર્મ ભાય. શત્રુંજય સમ તીર્થ ૫૨, નમસ્કાર સમ જાપ; દયા સમાન કો ધર્મ નહીં, એ ત્રિવિધે હરે પાપ. દર્શન જ્ઞાન ચારિત્ર તપ, એ ગુણ ચાર મહંત; તે ગુણ ભાજન અહિ સિદ્ધ, સૂરિ વાયગ મુનિશ્ચંત. ૫ તેહ સમ અવર ન મંત્ર છે, શિવ આકર્ષણ મંત્ર; સિદ્ધચક્ર એ નામથી, સિદ્ધક્ષેત્ર ગિરિ તંત્ર. દાન દયા દમ જ્યાં અછે, તેહ ધર્મ જગ સાર; એહથી જગમાં અતિ ઘણો, જસ શોભા વિસ્તાર. જીવ છકાય નિજ તનુ સમા, લેખવીએ નિરધાર; ઇંદ્રિયદમન વૈરાગ્યતા, ધર્મ તણો એ સાર.
૩
૬
6
પંચ પરમેષ્ઠી સ્મરણથી, ભવ ભવ આપદ જાય; સંપદ સવિ આવી મળે, ઉભય લોક સુખદાય. જેહ અનંત જિન મુનિગણે, ફરસ થકી સુપવિત્ત; શિવપદ પામ્યા જન ઘણા, કરી તન મન એકચિત્ત. ૧૦ ૧. શિવસુખ
૩૧
૯
