________________
ખંડ ૧ / ઢાળ ૯
૨૯ વાત કહી સર્વ કરતૂતની, જેહ થઈ તેહ તેણી વાર રે; દોય પાતિક મુજ લાગિયાં, તેહનો કર તું વિસ્તાર રે. ઘર્મ પ સિદ્ધ ચિંતે એ મુગ્ધ ભદ્ર છે, અન્યથા કેમ કહે પાપ રે; કહે વિચારી સુણ સુભગ તું, મુજને ચિંતા છે આપ રે. ઘર્મ ૬ સ્થિર અને બુદ્ધિ સવિ ઉપજે, સ્થિર મને ઘર્મ ફલ થાય રે; અથિર મન યોગથી નવિ હુયે, ઇહ પરભવ ફલ કાંય રે. ઘર્મ ૭ ઘરણ કહે તુમને ચિંતા કિસી, તુમો મહાભાગ્ય વૈરાગ્ય રે;
સો કહે વિદ્યાઘર ગુરે શીખવી, તસ સાઘનનો નહીં લાગ રે. ઘર્મ૮ यतः-चित्तायत्तं धातुबद्धं शरीरं, चित्ते नष्टे धातवो यांति नाशम्;
तस्माच्चित्तं यत्नतो रक्षणीयं, स्वस्थे चित्ते बुद्धयः संभवंति. १
અર્થ-આ સમ ઘાતુઓથી બંઘાયેલું શરીર ચિત્તને આશીન છે, ચિત્ત નાશ પામવાથી ઘાતુઓ નાશ પામે છે, માટે ચિત્તનું યત્નથી રક્ષણ કરવું જોઈએ, કેમકે ચિત્ત સ્વસ્થ હોય તો જ બુદ્ધિ ઉત્પન્ન થાય છે. તેહ સાધ્યા વિના મન તણી, માહરી ખટક નવિ જાય રે; સાંભરે સર્વ શાતા થયે, કાંઈ અછે તાસ ઉપાય રે. ઘર્મ, ૯ તેહ વિદ્યાને સાઘન ભણી, જોઈએ કંચન રાશિ રે; તુજ સમીપે તે દીસે નહીં, સિદ્ધ નર કહે કરી હાંસી રે. ઘર્મ૧૦ ઘરણ કહે રત્ન માહરે ઘણાં, તેહથી બહુલ સુવન્ન રે; આગલે ચાલો તો તે દેઉં, તેહથી હેમને કરો ઘન્ન રે. ઘર્મ ૧૧ ચિત્ત સુપ્રસન્ન કરો આપણું, સાઘીએ ગુરુદત્ત મંત્ર રે; પરઉપકાર જેથી સંપજે, તન મન ઘન તે પવિત્ર રે. ઘર્મ૧૨ સિદ્ધ નર ચિત્તમાં હરષિયો, વયણ સુણી ઘરણનાં તામ રે; શૈર્ય ઔદાર્ય ગુણ બહુ લહી, અહો અહો એહ અભિરામ રે. ઘર્મ ૧૩ મુજ અજાણ્યાને એ વિશ્વસે, નવિ ખસે વચનની સીમ રે; પાપભીરુ પણ તેહવો, સંતમાં એહ નિસ્સીમ રે. ઘર્મ૧૪ સુરને ચિંતિત દિયે સુરગવી, નરને સુરધેનુ તે સેવ રે; વિનયથી સર્વ સુપ્રસન્ન હુએ, તાત ગુરુ શેઠ ને દેવ રે. ઘર્મ૦૧૫ તુષ્ટ થઈ સિદ્ધ નર તવ કહે, તું અછે ભદ્રક ભાવ રે; એમ વિશ્વાસ નવિ કીજીએ, હોયે કલિમાં બહુ ખલ ભાવ રે. ઘર્મ-૧૬
