________________
૨ ૨૪
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ જો જાણે છે તો કહે મુજ યોગ, કોણ કન્યા મુજ આવે ભોગ; કીર કહે મગઘાધિપ તણી, સુરસુંદરી નામે બહુ ગુણી. ૪ તે તાહરી ભાર્યા હોયશે, પ્રેમે વદન કમળ જોયશે; તેણે પણ પૂછી છે સારિકા, ચંદ્રપ્રભા નામે સુખકારિકા. ૫ મદનમંજરી પુત્રી કહે, મુજને યોગ્ય કોઈ વર લહે; સારિકાએ પણ તુમને દાખીયા, રૂપસેન ચિત્તમાં રાખીયા. ૬ તે નિસુણીને થઈ રાગિણી, સખીને વાત જણાવી ઘણી; પટરાણીએ જણાવ્યો ભૂપ, એહવે આવ્યો સચિવ અનુપ. ૭ સચિવે સઘળી જણાવી વાત, સંકેત આણ્યો નૃપ સાક્ષાત; યાચી કન્યા શુભ મુહૂર્તે, પરણ્યો રાજા કન્યા પ્રત્યે. ૮ ચંદ્રપ્રભા સારિકા લેઈ સાથ, મદનમંજરી પરણી નિજ નાથ; અનુક્રમે નિજ નગરીયે આવીયા, શુકને પંજરમાં ઠાવીયા. ૯ મનઇચ્છિત જવ માણસ મળે, વિરહ તણાં તવ દુઃખડાં ટળે; તે સવિ પુણ્ય તણા સુપસાય, કાળ ન જાતો જાણે રાય. ૧૦ હવે એક દિન ભાખે શુકરાજ, શૂડી નિરખી સખરે સાજ; રે સુંદરી સ્નેહલ લોચને! ભોગ ન ઇચ્છે શું તુજ મને. ૧૧ સાર સંસાર માંહે છે ભોગ, ભોગવીએ મળતે સંયોગ; એ તન ઘન મન યૌવન આય, ચંચળ છે પણ ભોગ પસાય. ૧૨ यतः-संसारे सर्वजीवानां, भोगप्राप्तिर्फलं शुभं; ___ गतं ते जीवितं भीरु, जीवनं च निरर्थकं;
या न वेत्ति सदा पुंसां चतुराणां रतिप्रदं. १ ભાવાર્થ-સંસારને વિષે સર્વ જીવને ભોગપ્રાપ્તિનું ફળ તે સુખ છે. તો હે બીકણ સ્ત્રી! તારું જીવન નિરર્થક ગયું. જે સ્ત્રી, ચતુર પુરુષો સંબંઘી રતિને દેનારા સુખને નથી જાણતી, તેનું જીવિત નિરર્થક ગયું એમ જાણવું.
ઇમ નિસુણી બોલી સારિકા, પુરુષ ભોગ વાંછું નહીં શુકા; તવ કહેસૂડો તે શ્યા ભણી, નર વિણ નારી દોભાગિણી. ૧૩ કહે સારિકા તે સાચું કહ્યું, પણ મેં શાસ્ત્ર એહવું લહ્યું; દ્રોહી વંચક નર હોયે પ્રાહિ, બહુલા કપટી છે જગ માંહિ. ૧૪ ૧. પોપટ ૨. પ્રાયઃ, ઘણું કરીને
