________________
૨૦ ૬
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ અવર ઠામે કોઈ મૂકીએ રે, આ મૂકો દુઃખ ઠામ; તે હમણાં આવતો હશે રે, દર્શન તસ દુઃખ ઘામ. કૌ૦૩૬ જ્ઞાનવિમળ મતિ ચિંતવી રે, કહે હવે તાસ જવાપ; મન ચિંતે જે ગતદિને હણ્યો રે, ચૂકું સઘળું પાપ. કૌ૦૩૭
| દોહા II. ચિંતે ચંદ્રકળા ઘણી, ચિંતિત ચિત્ત વિચાર; પલક માંહે કરે અન્યથા, એ એ કર્મ પ્રચાર. ૧ કહે ભદ્ર હું પથિક છું, ઘન અર્જનને કાજ; કુશસ્થળથી આવિયો, દરિદ્ર વશે ત્યજી લાજ. ૨ વટ દેખી ઉપર ચઢ્યો, શયન હેત તિહાં એક; કોટર દેખી પેસીઓ, જાવત એ ભૂ એક. ૩ તે માંહે તુજ પેખતે, પામ્યો અરિજ ચિત્ત; મેં માહરું વીતક કહ્યું, પૂછ્યા તણે નિમિત્ત. ૪ કૃશોદરી કુમારિકા, દુઃખ મ ઘરે મનમાંહ; ખગ પરણશે એ વાતનો, વઘતો છે ઉચ્છાહ. ૫ તે માટે ભજ ઘીરતા, લખ્યું ન મિટે કોય; કર્મ થકી બળિયો નથી, સચરાચર જીય લોય. ૬ એમ નિસુણી કહે કન્યકા, પ્રાણનાથ અવઘાર; મુજ ભાગ્યે પાઉઘારિયા, કરવા મુજ ઉદ્ધાર. ૭ પહેલાં મેં કીઘો હતો, એહવો ચિત્ત વિચાર; જે નર બત્રીસ લક્ષણો, લક્ષિત તે ભરતાર. ૮ તેહ પ્રતિજ્ઞા માહરી, પૂરણ થઈ છે આજ; પાણિગ્રહણ થકી હોવે, એમ મનવંછિત કાજ. ૯ કહે કમર જો લક્ષણ હોય, તો શે ફરીએ દેશ; એકાકી એણે વેશમાં, કિશ્યો લક્ષણનો નિવેશ. ૧૦ કુમાર કહે લક્ષણ કિશ્યાં, કોણ તસ લહે વિચાર; સુખીયાને સવિ સાંપડે, ધ્રાયાના ઓડકાર. ૧૧
૧. પધાર્યા ૨. થરાયાના
