________________
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
૧૮૬
પહોલાં પાથરણાં કરી બેસે, કોડી કામ ન આવે; નબળાને વકારી મારે, ધર્મ નામ ન સુહાવે રે. હમ૪૭ એમ ઇચ્છાએ કથલી કરતી, ધર્મ ઠામે પણ બેઠી; તિણથી શી ધર્મ વાણી સૂઝે, કચ પચ કરે જે ઘીઠી રે. હમ૪૮ જૂઠી સાચી વાતાં કરતી, ચાર મળી જિહાં ચાચી; પરઘર ભંજણ ચાળા કરતી, કથલાની વાત પાછી રે. હમ૦૪૯ એમ બહુ સોરી કરતાં દેખી, રાજા પડહ વજાવે; કરી એકાંત એ ગોષ્ઠી સુણજો, જેમ મનડું રિઝાવે રે, હમ૫૦ જ્ઞાનવિમળ મતિની એ વાતો, સજ્જન જન મન ઘાતે; પણ કાને સુણી મીઠી લાગે, જિમ ઘન તાપે નિવાત રે. હમ૦૫૧ || દોહા | સોરઠા II
સોરઠો–કહે શ્રીચંદ્રકુમાર, ચાર ભેદ એ સાંભળો; ઘેરથી ચિત્તમાં ઘાર, મૂકી મનમાં આમળો. ૧ દોહા–એણે લક્ષણથી પદ્મણી, તરુણી તણાં વખાણ; સવિ અંગે શુભ લક્ષણી, વિનયકળા ગુણખાણ. ૨ અથ પદ્મિની લક્ષણ (સવૈયો) પદ્મ ઉપમાન દેહ, મુખજિત અમૃત ગેહ, હંસગતિ ગમન રેહ, સ્નિગ્ધ તનુ દંત હૈ, સુખી મગ્ન શ્યામ કેશ, દીર્ઘ નેત્ર કો હૈ નિવેશ,
પૃથુલ હી ઉરોજ દેશ, અલ્પ નિંદ લેતુ હૈ; અલ્પ કામ અલ્પ માન, પતિએઁ રહે એકતાન,
અલ્પ સ્વેદ અલ્પ રોષ વીજકી ચમક્ક હૈ, અલ્પ હાસ અલ્પ ભાસ અલ્પ હૈ નિઘાસ તાસ, પદ્માકર પુષ્પભોગ પ્રિયકી ઘમક્ક હૈ. ઇતિ ષોડશ પ્રકારે પદ્મિની લક્ષણ. અથ હસ્તિની લક્ષણ (સવૈયો)
વિજિત ગતિ ગણંદ, તાસ મદમત્ત ગંઘ, સ્થૂલ કેશ નૈન લઘુ પર, મત્ત વારી હૈ, બહુ કામકો ઉમેદ, બહુ સ્વેદ બહુ ખેદ, બહુત વ્યાપાર ભેદ, બહુત આહારી હૈ;
