________________
૧૭૮
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
૧
પણ મેં કાને ન સાંભળ્યો રે, દીઠો નજરે નાંહી; મ તે ભણી ૨ક્ત ફૂળ છાંડિયું રે, હૃદય માંહે પણ નાંહી. મ૦ ૬ શતદળ પરે નીરાગ છે રે, તે શ્રીચંદ્ર કુમાર; મ મેં માહરે ગુણે રંગિયો રે, કાને ઘર્યો દૃષ્ટિચાર. મ૦ ૭ તેહિજ હૃદયમાં થાપિયું રે, અવરાશું નહીં રાગ; મ કુસુમ ભાવ એમ દાખિયો રે, જુવો એક પખો રાગ. મ૦ ૮ પંડિત માની એહ છે રે, પણ ન લહે એટલો ભાવ; મ તો કેમ એહને ઈહસે રે, થાશે કેમ સુખ ભાવ. મ૦ ૯ પણ ઉપકારી જેહ છે રે, ચિતે પર ઉપકાર; મ બુદ્ધિ પણ તેહવી કહે રે, જિમ સુખીયા હુયે નરનાર. મ૦ ૧૦ શ્રીચંદ્ર કહે હવે મદનને રે, શું કરીશ ભદ્ર ઉપાય; મ દૃષ્ટિ મેળાપક નવિ થયો રે, તુમ બેઠુને હવે તે વાય. મ૦ ૧૧ મદન કહે મિત્ર તુમ થકી રે, માહરે કારજ સિદ્ધિ; મ એહવો નિશ્ચય મુજ મને રે, તે ભણી કોઈ કરો બુદ્ધિ. મ૦ ૧૨ એમ બેઠું મંત્રણું કરે રે, તેહવે વાગ્યો શંખ; મ મદન કહે તે આવતી રે, સખી પરિવારી અસંખ્ય. મ૦ ૧૩ આગળથી ઉદ્યાનમાં રે, ગયા તે બિહુ યોઘ; મ કુમરી કામાલયે પેસતી રે, દીઠી સખીના ૨ોઘ. મ૦ ૧૪ માડળ વીણા વાંસળી રે, શ્રીમંડળ કઠતાળ; મ ભેરી ભૂંગળ ભરહરે રે, વાજે તાલ કંસાળ. મ૦ ૧૫ ગાયે વાયે સ્વર દિયે રે, નાચે કરી બહુ તાન; મ સ્થાન તાન ધ્વનિ મૂર્ચ્છના રે, વિવિધ વિવિધ લય માન. મ૦ ૧૬ એહવામાં એક કામિની રે, ઘૂલી ઘૂસર અંગ; મ મલિનાંબર કેશ વિખર્યા રે, પેઠી ચૈત્ય અનંગ. મ૦ ૧૭ હાહાકાર રોદન થયું રે, સખી કહે એ સ્વરૂપ; મ ગાવું રોવું કેમ મળે રે, એ તો અદ્ભુત રૂપ. મ૦ ૧૮ સખી એકને પૂછિયો રે, એહનો શ્યો વિસ્તાર; મ સખી કહે મુજ વેળા નહીં રે, કહેવા એ અધિકાર. મ૦ ૧૯
૧. ઇચ્છશે, ચાહશે ૨. મેલા કપડાં
