________________
ખંડ ૨ / ઢાળ ૧૨
૧૨૫ રથ મૂકીને તિહાં કણે, ગયા નિજ ગેહ મઝાર; માત પિતા પદ પ્રણમિયા, હર્ષ આંસુ જલ ઘાર. ૧૧ પિતર કહે તુમને થયા, દિવસ પંચ સુણ પુત્ર; તે પંચ વરસ સમા થયા, સુણ અમચા ઘર સૂત્ર. ૧૨ એટલા દિન સુખમાં ગયા, કિંવા ઇચ્છાચાર; અથવા હઠ કરી રાખી, કિણહી રાજકુમાર. ૧૩ કહે શ્રીચંદ્ર તુમ મહિમથી, સઘળે લહ્યો સુખ ચયન; જય સૌભાગ્ય ને લાભ બહુ, પાગ્યે આદર અયન. ૧૪ ક્રીડા કરતાં મુજ મળ્યો, વરદત્ત તુમચો મૃત્ય; લેખશાળ ઉત્સવ હતો, તસ ઘરે બહુ પરે નૃત્ય. ૧૫ હઠ કરી મુજને રાખીઓ, આજ લહી આદેશ; આવ્યો તુમચા પદ નમ્યા, કહ્યો એમ સંદેશ. ૧૬ પિતા સુણી તે હરષિયા, નિસુણી એહ ઉદંત; કહે સુત તાહરું ચરિત્ર સવિ, સુણ્ય પ્રતાપસિંહ ભૂકંત. ૧૭ રત્નપુરો તુજને દીયો, કરી મોટો સુપસાય; તેહ ભણી શુભલગ્ન દિને, પ્રણમો ભૂપતિ પાય. ૧૮
| II ઢાળ બારમી . (વીંછીયાની દેશી તથા મહારા પ્રાણપ્રિયા રે પાસજી–એ દેશી) હવે માતા નિજ વસ્ત્રાંચલે, પ્રમાર્જ શિશુનું અંગ રે; કહે ભામણડાં લિઉં તાહરા, તુજ હોજો સુખ અભંગ રે. ૧ મનમોહન જીવન માહરા, કુંઅરજી પ્રાણાઘાર રે; કહે જનકને તુજ આજ્ઞા લહી, હું જાઈશ રાજ દુઆરે રે. મ૦ ૨ માતા સુત તનુ નિરખે ઘણું, ચાટે જેમ વાછરુ ગાય રે; તિહાં મીંઢળ બાંધ્યું દેખિયું, જમણે કર વિસ્મય થાય રે. મ૦ ૩ હરખી માતા કહે કંતને, દેખો કરગ્રહણનું ચિહ્ન રે; જોઈ જનક તણા ચિત્તમાં વશ્ય, શું થયું કહો હર્ષે મન્ન રે. મ૦ ૪ કહે શ્રીચંદ્ર તવ સુણો તાતજી, કોઈ ગણકે પ્રેમને હેત રે; મીંઢળ બાંધ્યું એ મુજ કરે, લાભ જાણી તસ સંકેત રે. મ૦ ૫
૧. દ્વાર ૨. જોષી
