________________
૧૧૬
શ્રી ચંદ્ર કેવલીનો રાસ
ગતિ આગતિ વચન ઉત્પાત, સારીની એ છે વાત; એહના છે અર્થ અનેક, લહિયે જો હોય વિવેક. ૧૮ સુણી ભાવ એહવા વારુ, કહ્યા કુમર તિહાં મતિ સારુ;
જે ગુરુમુખથી અર્થ ઘાર્યા, વળી અનુભવ જ્ઞાન વિચાર્યા. ૧૯ अथ पुनः कुमरं प्रति वरदत्त आहદોહા-સાત વ્યસન જે દ્રવ્યથી, તે દુઃખદાયક હોય;
પણ અંતરંગ જો વારિયે, તો પરમાનંદ હોય. ૭૦ ધૂત માંસ વેશ્યા સુરા, ચોરી ખેટક પરદાર; એકેકું સેવ્યું દીએ, નરક તણાં એ દ્વાર. ૭૧ એ તો જાતિ થકી ટળે, લજ્જાયે વળી જાણ; પણ અંતરંગ ન ટાળીએ, તો હોયે નરક નિદાન. ૭૨
છપ્પય 'કર્મપ્રકૃતિ એ ઘૂત, ખેલવું અહનિશિ વારો, પરપરિવાદ પીઠિ માંસ, મોહ મદિરાને ડારો; કુમતિવેશ સંયોગ, અદત્ત ચઉવિઘ તે ચોરી, આખેટક દુર્ગાન, આસપર તે પર ગોરી. એહી જ અંતરવ્યસન છે, અનાદિ દુઃખદાયકું; જ્ઞાનવિમલ ગુરુ વયણથી, લહીએ એહ ઉપાયકું. ૧
દોહા એણી પરે બહુવિઘ જ્ઞાનની, ચરચા કરે કુમાર;
જે જે ભાવે પૂછિયાં, તુરત કહ્યાં તેણી વાર. ૭૩ पुनः पृच्छति साधवः कीदृशाः सुखिनः इति पृष्टे कुमरः प्राहછપ્પય–ઘર્મ કહીને તાય, માય જસ ક્ષમા ભણીને,
ભ્રાતા સંયમ સાર, દયા જસ બહિન સુણીજે; સત્ય સુમિત્ર પવિત્ર, ભૂમિતલ પોઢીય સજ્જ,
ભોજન જ્ઞાન સુતત્ત્વ, દશોદિશ વસ્ત્ર સમજ્જા. વિરતિ નારી દીપક વળી, ચંદ્ર ચિહું દિશિ ઝળહળે; જ્ઞાનવિમલ ગુરુ સાઘને, સયલ કુટુંબ સાથે મળે. ૧
૧. શિકાર ૨. અર્થ-કર્મપ્રકૃતિરૂપ જુગાર, પીઠ પાછળ નિંદારૂપ માંસ, મોહરૂપી મદિરા, કુમતિરૂપી વેશ્યા, ચાર પ્રકારે અદત્ત તે ચોરી, દુર્ગાનરૂપી શિકાર, પારકી આશરૂપી પરસ્ત્રીગમન-એ અંતર વ્યસન છે.
