________________
ખંડ ૨ | ઢાળ ૧૦
૧૧૭
નિજ ભુજ વર ઉપધાન, પવન અતિ વીંજણ ભાવે, ચંદ્રોદય આકાશ, વિપુલ જસ અંત ન આવે; મુક્તાફળ ઉપમાન, તાર માલા અતિ ફાવે, દિશિ કન્યા અનુકૂળ, સુપરે જસ વાય ઢોળાવે. ઋજુતા વિરતિ સુનારીશું, કરે કેલિ નિશદિન સતી; જ્ઞાનવિમલ કહે નૃપતિ પરે, સુખે સોવે છે યતિ. ૨ નયર વિવેક ઉદાર, સાર સમકિત દ્રઢ પાયો, નવતત્ત્વહ દરબાર, બોઘ મહેતો મન ભાયો; ઘર્મરયણ ભંડાર, દાન દમ ફળક નિપાયો, રથ સીલાંગ અઢાર, સહસ્સ સેના સમવાયો. આગમ નયની ગજઘટા, ધ્વજા મહાવ્રત લહલહે; નય કહે સમ સંતોષ પરિમલ, અંગે ચંદન મહમહે. ૩
આગમ પાઠ સુગીત, રીતિ તિહાં વંશ વજાવે, નાટક સયળ સંસાર, જીવ નટ નૃત્ય દિખાવે; વજુઈ મલ માન, તાન વળી લોભ જગાવે, નટનાયક તિહાં મોહ, હાવભાવ ભલા સુણાવે. એણી પરે ઋષિ રાજા સદા, જોયે તાન ઉલટ ઘરી; જ્ઞાનવિમલ મુનિરાજની, કીર્તિ ચિહું દિશિ વિસ્તરી. ૪ કષ્ટ લહે કેમ એહ, જેઠ એના પરવરિયો, શ્રીજિનવરની આણ, છત્ર શિર ઉપર ઘરિયો; પહેર્યો શીલ સન્નાહ, તેગ સંવેગ કર લીધો, જિન ઉપદેશ સુચક્ર, ઘરિ સવિ થયો સુપ્રસિદ્ધો. રાગ દ્વેષ દુશમન હસ્યા, હણી ચિંતા મન તણી;
જ્ઞાનવિમલ સુધા સાધુની, અછે એ પ્રભુતા ઘણી. ૫ अथ अंतरंगदीपालिका कीदृशी (शार्दूल०)
सद्ध्यानोज्ज्वलदीपकः विलसतन् स्वाध्यायमारात्रिकः शुद्धाहार सुभोजनः सुगुणवाक् तांबूलशोभाभृतः । अश्रीनिर्ममलक्ष्यपागमजजेष्टावनामोत्तरः शीलालंकृतभागमुद्भवतु वोऽर्हद्धर्मदीपोत्सवः ॥१॥
