________________
૧૨૨
એ પ્રમાણે રાજા વિચાર કરતો હતો, તેવામાં શ્વાસની સુગંધમાં મોહ પામી કોઈ ભમતા ભ્રમરથી ભય પામી સખીને કહ્યું કે- “હે સખી ! આ ભ્રમરથી મારું રક્ષણ કર, રક્ષણ કર.” તે સાંભળી સખી હાસ્યથી કહ્યું કે
સુવર્ણબાહુ વિના કોણ તારું રક્ષણ કરવા સમર્થ છે?” તે સાંભળી અવસર જોઈ “સુવર્ણબાહુ પૃથ્વીનું રક્ષણ કરતાં તમને કોણ ઉપદ્રવ કરે છે?” એમ બોલતો રાજા તત્કાળ પ્રગટ થયો. તેને અકસ્માતુ આવેલો જોઈ તે બંને સ્ત્રીઓ ક્ષણવાર તો ક્ષોભ પામી. પછી ધીરજને ધારણ કરી સખી બોલી કે–“સુવર્ણબાહુ રક્ષણ કરતાં, તાપસોને ઉપદ્રવ કરવા કોઈ પણ સમર્થ નથી. પરંતુ આ મારી મુગ્ધા સખી પોતાની પાસે આવતા ભ્રમરને જોઈ ભય પામી “મારું રક્ષણ કર, રક્ષણ કર.” એમ બોલે છે. હે મહાપુરુષ ! કામદેવના જેવા રૂપવાળા તમે કોણ છો ? તે કહો.”
તે સાંભળી રાજાએ પોતે જ પોતાની ઓળખાણ આપવી અયોગ્ય ધારી કહ્યું કે-“હું સુવર્ણબાહુનો વશવર્તી સેવક છું અને રાજાની આજ્ઞાથી આશ્રમનો ઉપદ્રવ દૂર કરવા આવ્યો છું. પરંતુ હે ભદ્રે ! આ કમળના સરખા નેત્રવાળી કન્યા અનુચિત કામ કરીને ક્લેશ કેમ પામે છે?” ત્યારે સખીએ કહ્યું કે-“આ રત્નપુરના રાજા વિદ્યાધરેંદ્રની પ્રિયા રત્નાવલીની કુક્ષીથી ઉત્પન્ન થયેલી પદ્મા નામની કન્યા છે. આ કન્યાનો જન્મ થયો, તે જ વખતે તેના પિતા મરણ પામ્યા. ત્યારે તેના પુત્રો રાજયને માટે પરસ્પર યુદ્ધ કરવા લાગ્યા. તે વખતે રત્નાવલી રાણી આ બાળાને લઈ અહીં પોતાના ભાઈ ગાલવ નામના કુલપતિની પાસે આવીને રહી છે. તેથી તાપસોથી લાલન પાલન કરાતી આ કન્યા અહીં જ વૃદ્ધિ પામીને અનુક્રમે યુવાવસ્થાને પામી છે. અહીં મુનિકન્યાઓના સહવાસથી તે આવું જ કર્મ કરતાં શીખેલી છે. એક વખત કોઈ જ્ઞાની સાધુ મહારાજ અહીં આવ્યા હતા. તેને કુલપતિએ આ કન્યાનો વર કોણ થશે ?' એમ પૂછ્યું ત્યારે સાધુએ કહ્યું કેસુવર્ણબાહુ નામના ચક્રવર્તી અશ્વથી હરણ કરાઈને જાતે જ અહીં આવી આ કન્યાને પરણશે.'
આ પ્રમાણે હકીકત સાંભળી સુવર્ણબાહુ રાજાએ હર્ષ પામી વિચાર્યું કે “આ અશ્વે મારા ઉપર ઉપકાર કર્યો, કે જેથી અહીં લાવી આનો મને