________________
[૨૦૨]
ત્રિભવનપ્રકાશ મહાવીરદેવ
એ ભક્તા બની; ભક્તિ બની; ભગવાનમય બનીને ભગવતી
અની.
જીવનમાં આવી પડેલે એકી સાથે તમામ પુત્રાના વિરહના જે આઘાત સુલસાનુ` માત લઈને જ પાછે વળવાના હતા એ જ આઘાતને સુલસાએ નવુ', અને સાવ અનેાખુ જીવન દેનારા અનાવી દીધી !
વળી ગયેલી કળમાંથી બીજી જ પળે ખેઢી થઈ જઈ ને આઘાતના પુત્રવિરહના વિષના પ્યાલા એ પૂરી સ્વસ્થતાથી ગટગટાવી ગઈ. જીવનના અદ્ભુત પરિવર્તનનું અમૃત એ વિષ અની ગયું.
અહા ! કેવી કમાલ ! જ્યાં કાચાપોચા પળમાં જ ડગીને હરી જાય; ડરીને મરી જાય; ત્યાં આર્યાવર્તની એક નારી, ના... એક ધર્મપ્રિયા સ્ત્રી; ના....પરમપિતા મઢાવીરદેવે પ્રાધેલા તત્ત્વની વિદુષી, પેાતાની જાતને કેવી રીતે સમાલી ગઈ અને સ્વસ્થ બનાવી ગઈ, એ સવાલ આજે ય ઉકલતા નથી.
પરમિપતાના મહામ’ગલકારી પ્રભાવ વિના; એના અનુગ્રહ વિના; એની અસીમ કૃપા વિના આ અચરજ આ જગતમાં પેદા જ થઈ ન શકે.
રાત ને દી સુલસા વીર.....વીર.....વીર....કરતી વીરમય બની. દુ:ખે અદ્દીન બની. એના જ પ્રત્યાઘાતરૂપે હવે ભાગસુખે પતિસુખે વિશેષ અલીન પણ ખની.
વીર....વીર...... અનિશ રટણ કરતી સુલસાને આપણે થાડીક પળેા માટે બાજુ ઉપર મૂકીને પ્રભુવીરના સમવસરણમાં પહાંચીએ. ત્યાં પ્રભુ અખંડ નામના અભિનવ ધર્માત્માને કાંઈક કહી રહ્યા છે તે સાંભળીએ.
પરિત્રાજક અંખડ ! તું હવે રાજગૃહી તરફ પ્રયાણ કરે
