________________
[૧પ૨]
ત્રિભુવનપ્રકાશ મહાવીરદેવ મારી તમામ પત્નીઓનો ત્યાગ કર્યો છે! તારા જેવા વિરપુરુષ માટે પણ આ જ ઉચિત છે!”
વૈભારગિરિ ઉપર તાજેતરમાં જ સમવસરેલા પરમપિતા પરમાત્મા મહાવીરદેવ પાસે ધન્નાએ સપરિવાર વ્રત ગ્રહણ કર્યું. શાલિને પણ અંતરાત્મા એની વીર હાકથી જાગ્રત થયું હતું. તેણે પણ એ જ પરમકૃપાળુ પાસે વ્રતને સ્વીકાર કર્યો.
રાજગૃહીના એ બન્ને અબજોપતિ હતા! બને મને સંસારત્યાગ એ મદાંધ બનેલા મહરાજને ગાલ ઉપર પડેલી બે લાલચળ લપડાકે હતી. રાજગૃહીના લાખો લેકે આ અચરજને સત્ય માનવા ઝટ તૈયાર ન હતા. પરમપિતા મહાવીરદેવના આત્મતત્વની આ પરમ વિશુદ્ધિમાંથી સર્જાયેલા ચમત્કારથી આખું રાજગૃહી દિવસે અને મહિનાઓ સુધી ડઘાઈ ગયું હતું.
વળી ગયેલી કળમાંથી બિચારે મહરાજ ! માંડ વળી બેઠો થયે હતું!
અનેક રૂપરમણીઓના વર હવે મુનિવર બન્યા. અલબેલી સેહગણ નારીઓના કંથ હવે મુક્તિપંથના સંત બન્યા. - સંત બનીને તમામ આત્મ-પ્રદેશમાંથી કર્મસત્તાને અંત લાવી દેવા માટે એમણે જંગ આરંભી દીધે. બન્ને ય બહુશ્રત થયા; ઘેર તપસ્વી થયા. માંસ અને રુધિર ક્યારનાં સૂકાઈ ગયાં ! દેખાતું હતું. તેમનું કલેવર માત્ર ચામડાની ધમણ જેવું, જેમાં કશું જ શેષ સર્યું ન હતું; અશેષ નામશેષ થઈ ગયું હતું.
એકવાર પ્રભુ વિરની સાથે બને મહાત્માઓ પિતાની જન્મભૂમિ રાજગૃહીમાં પધાર્યા. ભિક્ષાર્થે નીકળતાં શાલિભદ્રમુનિને પ્રભુ વિરે કહ્યું, “આજે તમારી માતાના હાથે તમને ભિક્ષા મળશે.”
હા તેમ જ બન્યું. પરંતુ તે માતા મુનિવર શાલિભદ્રજીના આ ભવાની માતા ભદ્રાને બદલે પૂર્વ ભવની–સંગમકના ભવની
