________________
પણ દૂર કરતા ચાલ્યા. નયામાં એ જળકમળની જેમ રહેવા લાગ્યા.
આ પ્રતિમાનું પૂજન કરનાર કુબ્જા દાસી તનમનથી દેવમંદિરની રક્ષા કરવા લાગી. એવામાં ગાંધાર દેશથી એક ગૃહસ્થ આ દૈવી મૂર્તિનાં દર્શીને આગ્યે. આવ્યે તે ખરા, પણ આવતાંની સાથે પ્રવાસના શ્રમથી તે હવા-પાણીના એકાએક પરિવર્તનથી ખીમાર પડી ગયેા. પેાતાના પ્રભુના ભક્ત ગૃહસ્થની દુર્દશા જોઈ કુખ્ત દાસીને દયા આવી ને એણે ખૂબ સેવાસુષા કરી. ગૃહસ્થે સાજા થતાં એણે દાસીને ઉપકાર વાળવા પેાતાની પાસે રહેલી ‘ સુવર્ણ શુલિકા ’ આપી. એમાં માનવીનું રૂપ જાગ્રત કરવાના ગુણુ હતા. એક ગાળી, એ ગાળી ને ત્રીજી ગાળી ખાતાં કુબ્જા દાસીના દેઢુપર રાજરાણીનાં રૂપ ઢોળાવા લાગ્યાં. આખી દેહયષ્ટિ ૫૨ લાવણ્ય દમકી રહ્યું. એના તિસ્વરૂપ યોવન પર રાજકુમારા વા જવા લાગ્યા. રૂપ તે કેવું ! દૈનિકન્નરી જેવું ! ટૂંકા ખરછટ વાળની જગ્યાએ-નવ મેઘથી નવ વૃક્ષ પલ્લવે તેમ-સવા વાંભના ચાલે લહેરિયાં લેવા લાગ્યા. ચીન્નુ નાક પાપટની ચાંચ જેવું અણીદાર સુરેખ ખની ગયુ. શ્યામવણી ત્વચા ગેારાં ગેારાં રૂપ કાઢવા લાગી.
સુવર્ણ શુટિકાના પ્રતાપે કાયા જાસવતી જેવી બની. દાંત દાડમકળી જેવા થયા. જાડા હોઠ પરવાળાની શેાભા ધરી બેઠા. શ્વાસ લે ને સુગંધી ઝરે, હસે ને હીરા ગરે, ચાલ તા હુંસનો યાદ આપે. મેલે તા પદ્મિનીની પ્રભા પાટી
જગતમાં ખીજાને છાપરે ચઢાવનાર લેાક કયાં એછાં છે?
