________________
સબળ નિબળને ખાય : ૧૧૧
ઠેકાણે આણે! એ રાહ તરત જ ફળી. બીજી એક મેટાં ભીંગડાંવાળી માછલી ત્યાં ધસી આવી, ને પેલી ખૂની માછલીને, બીજી પાંચ પંદર માછલીઓની સાથે, અહિયાં કરી ગઈ.
ચિતારા હસતા હસતા થ‘ભી ગયા. આ નવી આગ તુક મામ્બ્લીના કાર્યોને અભિનક્રેતા અભિનઢતા એ વિચારમાં પડી ગયે. અરે, પેલી ખૂની માછલીને ખાધી તે તેા વ્યાજબી હતું; પણ સાથે આ નિર્દોષ અન્ય માછલીએનો પશુ આહાર શા માટે કર્યો !
ઘડીભર આ દીવાને ચિતારા પેલી આગંતુક માછલી માટે સારા અભિપ્રાય થાય તેવાં કારણેા મનમાં ઉપજાવી રહ્યો. એક સારા રાજા બીજા દુષ્ટ રાજાને મારે છે, ત્યારે સાથે સાથે અનિવાય રીતે થોડું ઘણું સૈન્ય પણ યુદ્ધમાં હણાય છે! પણ આ ઉપમા એને ખરાખર ન લાગી. કડી કાંક તૂટતી હતી, વાસ્તવિકતા કાંય ખંડિત થતી હતી, સત્ય કાંક હણાતું હતું.
પણ એ વધુ વિચાર કરે ત્યાં કિનારાની ખખેાલમાંથી એક નાનેાશે મગરમચ્છ નીકળી આવ્યેા. આવતાંની સાથે એણે ચીલઝડપ કરી. પેલી આગ ંતુક માછલી સાથે ખીજી સા–મસાને પેાતાના કાળચુકા જેવા જડખામાં જકડીને એ ઉત્તરમાં ઉતારી ગયા.
અરરર! આ શું ? રે ખૂની મગરમચ્છ! ન્યાય, નીતિ, નિયમ કંઈ નહિ ?
