________________
પ૨
સગર્ભા છે અને જેને ઘેર જવાનું છે તેનો વિશ્વાસ રાખવામાં વાંધો નથી એમ લાગે છે. એટલે શ્રીમતી સીતાજી રાજા વજજંઘની વાતનો સ્વીકાર કરે છે. શ્રીમતી સીતાજીએ પુંડરીકપુર આવવાની હા પાડતાની સાથે જ, વજંઘ રાજાએ તરત જ એક શિબિકા મંગાવી અને શ્રીમતી સીતાજી તેમાં બેઠા. ક્રમે કરીને શ્રીમતી સીતાજી પુંડરીકપુરમાં પહોંચ્યા. પુંડરીકપુર તેમને બીજી મિથિલાનગરી હોય તેવું લાગ્યું, કારણકે રાજા વજજંઘનો વર્તાવ ભામંડલના જેવો જ હતો. રાજા વજજઘે બતાવેલા ગૃહમાં વસતા શ્રીમતી સીતાજી, રાત્રિ અને દિવસ, ધર્મની આરાધના કરવામાં ગાળવા લાગ્યાં.
સમ્યગદષ્ટિને પુણ્ય-પાપ બે ય ભોગવતાં આવડે આ બનાવ શું સૂચવે છે? પુણ્યોય હોય તો ભયંકર અટવીમાં પણ હરકત ન આવે; નહિ તો ઘરમાં પણ ભીંત પડે અને પ્રાણ જાય. શ્રીમતી સીતાજીને ન વાઘણે ખાધાં કે ન સિંહણે ખાધાં, હવે તો ભય ટળ્યો, પાપના ઉદયે અટવી મળી અને પુણ્યોદયે અણચિત્તવી સહાય મળી. હજુ કલંક ઉભું છે, પણ એય અવસરે ટળશે. સમ્યગૃષ્ટિ આત્માઓ પાપના કે પુણ્યના ઉદયથી મૂંઝાય નહિ. પુગ્યોદયમાં અને પાપોદયમાં એનું ધ્યેય નિર્જરાનું હોય. સમ્યગ્દષ્ટિને બન્નેય પ્રકારના ઉદય ભોગવતાં આવડે. બીજાની જેમ એ પુણ્યોદયે ઉન્મત્ત ન બને, અને પાપોદયે દીવ ન બને. એ સઘળી અવસ્થામાં, હરેક હાલતમાં પોતાના ગૌરવને પણ સાચવી શકે.
રિામ વિણ ભાગ ૭.
=
I' TV
