________________
કરવી તે. રસ્તે ચાલતાં કોઈપણ જીવ પગ નીચે ન આવી જાય, એ માટે સાધુઓએ પોતાની દૃષ્ટિ યુગમાત્ર જમીન ઉપર સ્થાપીને ચાલવું જોઈએ. સાધુ ચાલે તેમ દષ્ટિ પણ ચાલે, પરંતુ તે દૃષ્ટિ રહે યુગમાત્ર જમીન ઉપર !
આ રીતે શ્રી રામષિને નગરમાં પધારેલા જોઈને નગરલોકોના હર્ષનો પાર રહો નહિ. અવનિ ઉપર ચંદ્ર ઉતરી આવ્યો હોય અને તે જેમ નયનના ઉત્સવ રૂપે બને, તેમશ્રી રામર્ષિ નગરજનોના નયનોત્સવ રૂપ બન્યા અને એથી પ્રચુર હર્ષને પામેલા નગરજનો તેમની સન્મુખ આવ્યા. નગરની સ્ત્રીઓ પણ તેમને ભિક્ષા આપવા માટે પોતપોતાના ગૃહદ્વારમાં વિચિત્ર ભોજ્યોથી ભરેલા ભાજનોને સામે રાખીને ઉભી રહી. આમ નગરજનોનો હર્ષથી કોલાહલ વધ્યો અને તે એટલો બધો ગાઢ બન્યો કે, હાથીઓએ સ્તંભોને ભાંગી નાંખ્યા અને ઘોડાઓના કાન ઉંચા થઈ ગયા. રામચંદ્ર મહર્ષિ તો તેવા આહારના અર્થી હતા કે, જે આહાર ઉજિઝત ધર્મવાળો હોય અર્થાત્ જે આહારને વાપરવાની કે રાખી મૂકવાની તેના સ્વામીને ઇચ્છા ન હોય. નગરની સ્ત્રીઓએ આપવા માંડેલો આહાર તેવો નહિ હતો, અને એથી તેવા આહારને ગ્રહણ નહિ કરતાં રામષિ રાગૃહે પધાર્યા.
પ્રતિનંદી નામના રાજાએ શ્રી રામષિને ઉચ્છિત ધર્મવાળા આહારથી પ્રતિલાવ્યા અને તેમણે તે આહારને વિધિપૂર્વક વાપર્યો. દેવતાઓએ ત્યાં વસુધારા આદિવા પંચક વૃષ્ટિ કરી અને ભગવાન્ શ્રી રામચંદ્ર મહર્ષિ પણ પેલા અરણ્યમાં પાછા પધાર્યા. અરણ્યમાં પાછા ફર્યા બાદ હવે ફરીથી પુરક્ષોભ ન થાઓ તેમજ મારો સંઘટ્ટો પણ ન થાઓ.' આવી બુદ્ધિથી શુદ્ધ બુદ્ધિવાળા તે મહર્ષિએ એવો અભિગ્રહ કર્યો કે
“મળેડસૈવ ચેમિક્ષ@ાને મહોપનાસ્થતે ર तहानी पारणं कार्य, - मस्माभिर्नान्यथा पुनः ।१३" ।
‘આ અરણ્યમાં જ જો ભિક્ષામલે ભિક્ષા મળી જાય તો તે વખતે પારણું કરવું, પણ અન્ય કોઈ પ્રકારે પારણું કરવું નહિ !'
મહર્ષિ શ્રી રામચંદ્રજીના નગરગમનના પરિણામે જે નગરક્ષોભ
..શ્રી રામચન્દ્રજીનો સંસારત્યાગ સાધના અને નિર્વાણ...૧૨
જ
