________________
| ૧૭૪
* 2000ã]? 8
અકૃત્ય આચરી બેસે છે. ધર્મનો એ પ્રતાપ છે કે, જેના હૈયામાં ધર્મનું સામ્રાજ્ય હોય છે, તેના હૈયામાં કજીયાખોર વૃતિ ટકી શકતી જ નથી. જ્ગતમાં કજીયાખોર વૃત્તિને નાબૂદ કરવાનો અને શાંતિની સુવાસ પ્રસરાવવાનો એક માત્ર ઉપાય ધર્મ છે. ધર્મના નામે અધર્મની ઉપાસનામાં ફસી ન જ્વાય એની કાળજી રાખવી જરૂરી છે, પરંતુ ધર્મ પ્રત્યે દુર્ભાવ તો નહિ જ હોવો જોઈએ ને ? ધર્મહીનતાના યોગે Øયાખોર વૃત્તિમાં સપડાયેલા કેટલાકો તો એવા પણ હોય છે, કે જેઓને ધર્મ પ્રત્યે જ દુર્ભાવ હોય ! એવાઓ તક મેળવીને ધર્મની સામે આક્રમણ કરે છે. એ આક્રમણને નિષ્ફળ બનાવવાનો ધર્મશીલ આત્માઓ જ્યારે પ્રયત્ન કરે છે, ત્યારે એના એ જ઼્યાખોરો એવા પ્રચાર પ્રારંભી દે છે કે, ‘જૂઓ, ધર્મના નામે આ કેવો કજ્યો ચાલી રહ્યો છે ?' આવો પ્રચાર કરવા પાછળ પણ તેઓનો હેતુ એ જ હોય છે કે, જ્ગતના જે જીવો ધર્મસન્મુખ બન્યા હોય, તે ધર્મવિમુખ બની જાય. એવાં આક્રમણોથી ધર્મવૃત્તિવાળાઓએ સદાને માટે સાવધ જ બન્યા રહેવું જોઈએ.
અધર્મને ધર્મ માની કજીયા થતા હોય તો શું કરવું જોઈએ ?
સભા : કેટલીકવાર અજ્ઞાન માણસો અધર્મને ધર્મ માનીને પણ ધર્મના નામે કજીયો કરે છે ને ?
પૂજ્યશ્રી : એવા પણ અજ્ઞાન માણસો દ્વારા ઉત્પન્ન કરવામાં આવેલા જીયાઓના પ્રસંગોમાં જો તમે વધારે ઉંડા ઉતરશો, તો તમને સમજાશે કે, અર્થકામની રસિકતા અને વિષય-કષાયની આધીનતા જ એમાં પણ ઉંડે ઉંડે કામ કરી રહી છે. અર્થ-કામની રસિકતાનો અભાવ હોય, વિષય-કષાયની આધીનતાનો અભાવ હોય તો એવા પ્રસંગો ઉત્પન્ન થવા પામે એ વસ્તુત: શક્ય જ નથી. વળી એવા પ્રકારના કજીયાઓના નામે ધર્મ પ્રત્યે લોકહૃદયમાં અરૂચિ પેદા થાય, એવું તો કેમજ બોલી શકાય ?
