________________
૧૦ આત્માની પરમ વિશુદ્ધાવસ્થા, એ જ આત્માની મુક્તાવસ્થા છે.
અત્યારે આપણો આત્મા કર્મના સંયોગવાળો છે. આત્માની સઘળી જ મલીનતા આત્માના કર્મ સાથેના સંયોગને આભારી છે. આત્માને એક ગતિમાંથી બીજી ગતિમાં અને એક ભવમાંથી બીજા ભવમાં એમ અનંતો કાળ થયાં સંસારમાં પરિભ્રમણ કરવું પડે છે, તેમાં એક માત્ર કારણ આત્માનો જડ કર્મો સાથેનો સંયોગ છે. આત્મા એક ભવમાંથી બીજા ભવમાં અને બીજા ભવમાંથી ત્રીજા ભવમાં-એમ અનાદિકાળથી અનંતો કાળ થયો પરિભ્રમણ કરે છે, એ સૂચવે છે કે, આત્મા એ અવિનાશી અગર તો શાશ્વત દ્રવ્ય છે. શાશ્વત સ્વભાવવાળા આત્માને પણ જન્મ-મરણો આદિનાં દુ:ખો ભોગવવાં પડે છે, તે આત્મા સાથે કર્મનો સંયોગ છે માટે, એ સંયોગ ટળે, એટલે આત્મા પોતાની પરિપૂર્ણ શુદ્ધ દશામાં શાશ્વત કાળ સુસ્થિત બન્યો રહે. એ દશામાં દુ:ખની સંભાવના નથી. કારણકે, સઘળાં જ દુ:ખોનું મૂળ કર્મસંયોગ છે, અને મુક્તાત્મા તે જ કહેવાય છે કે, જે કર્મસંયોગથી સર્વથા મુક્ત બન્યો હોય. આવી દશા પ્રાપ્ત કરવાના પ્રયત્નમાં જે રક્તતા, એનું જ નામ સાચી સ્વાર્થનિષ્ઠા છે. હવે વિચારો કે, મોક્ષની તીવ્ર અભિલાષા પ્રગટયા વિના આવી સાચા રૂપની સ્વાર્થનિષ્ઠા આવે એ શક્ય છે ?
સભા : નહિ જ.
પૂજ્યશ્રી : અને દુન્યવી સુખની પ્રીતિ ટળ્યા વિના તેમજ ભવની ભીતિ પ્રગટયા વિના તીવ્ર મોક્ષાભિલાષા પ્રગટે એ પણ શક્ય છે ?
રામ નર્વાણ ભાગ છે..
સભા ઃ એ પણ અશક્ય છે.
પૂજ્યશ્રી : આપણે સાચા સ્વરૂપે સ્વાર્થનિષ્ઠ છીએ ?
સભા : ના જી.
પૂજ્યશ્રી : સાચા સ્વાર્થનિષ્ઠ નહિ તો સાચા સ્વાર્થની સન્મુખ બનેલા છીએ ? શ્રીમતી સીતાજી તો સાચા રૂપમાં સ્વાર્થનિષ્ઠ બન્યાં,
