________________
સિદ્ધપુત્ર સિદ્ધાર્થે, આવા આવા શબ્દો કહેવા દ્વારા આપેલા આશ્વાસનથી શ્રીમતી સીતાજી શાન્ત થયાં. શ્રીમતી સીતાજીને લાગ્યું કે, લવણ અને અંકુશને માટે આવો જ અધ્યાપક જોઈએ. આથી શ્રીમતી સીતાજીએ તે સિદ્ધપુત્રને આગ્રહપૂર્વક અભ્યર્થના કરી કે, આ બે પુત્રોને ભણાવવાને માટે તમે અહીં જ રહો.' સિદ્ધપુત્રે પણ, તથા પ્રકારનો લાભ જોઈને શ્રીમતી સીતાજીની તે અભ્યર્થનાને સ્વીકારી. લવણ અને અંકુશ એ બન્ને ભવ્યાત્માઓ છે એમ જાણીને તે સિદ્ધપુત્રે, એ બન્નેને એવી રીતે સર્વ કળાઓ ગ્રહણ કરાવી, કે જેથી દેવતાઓને પણ તેઓ દુર્ભય થઈ પડયાં. એ સિદ્ધપુત્ર પોતાની અધ્યાપક તરીકેની જવાબદારી સમજતા હતા, માટે પહેલાં લવણ અને અંકુશ યોગ્ય છે કે અયોગ્ય? એનો નિર્ણય કર્યો. વિદ્યા પણ પાત્રમાં જ ફળે છે. કુપાત્રે પડેલી વિદ્યા તો અનેકવિધ અનર્થોને જન્માવનારી બને છે. અયોગ્ય આત્માઓ કળાકુશળ બનીને પણ કરે શું ? દુનિયાનું સત્યાનાશ જ વાળને ? અયોગ્યની આવડત દુનિયાને માટે શ્રાપની જ ગરજ સારે છે.
લવણ અને અંકુશના લગ્નનો પ્રસંગ - હવે લવણ અને અંકુશ સર્વ કળાઓમાં નિપુણ પણ બન્યા અને યોવન વયને પણ પામ્યા. યૌવનને પામેલા તે બન્ને, નૂતન કામદેવ અને વસન્ત જાણે સહચારી બન્યા હોય તેવા દેખાવા લાગ્યા. આ વખતે વજજંઘે પોતાની લક્ષ્મીવતી નામની રાણીની કુક્ષિથી ઉત્પન્ન થયેલી શશી ચૂલા નામની પુત્રીને તેમજ બીજી પણ બત્રીસ કન્યાઓને લવણની સાથે પરણાવી. હવે પ્રશ્ન રહા અંકુશનો અંકુશને માટે શ્રી વજબંઘે પૃથ્વીપુરના સ્વામી પૃથુરાજાની પુત્રીની માગણી કરી. પૃથુરાજાને અમૃતવતી નામની રાણી હતી અને તેની કુક્ષિથી ઉત્પન્ન થયેલી કનકમાલા નામની પુત્રી હતી. વર્ષાઘ રાજાએ અંકુશને માટે એ ક્નકમાલાની માગણી કરી.
સવ્ય સેવકનો આદર્શ સતાજીનો સંદેશ....૪
/
૮
