________________
૪૦
હેલ@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@
...સીતાને કલંક....ભાગ-૬
પૂજયશ્રી : “એવી અભિલાષા મારામાં ક્યારે પ્રગટે ?' એવા પ્રકારની કામના હોય તોય સારું ‘આવી ઉત્તમ સામગ્રી મળવા છતાંપણ મારામાં દીક્ષાની અભિલાષા પ્રગટતી નથી એ પણ મારી એક કમનસીબી જ છે.' એમ માનતાં હો તોય લાભ જ છે.
દીક્ષાની મહત્તા આટલી બધી કેમ? સભા : ગૃહસ્થપણામાં કયાં ધર્મ થતો નથી ?
પૂજ્યશ્રી : કોણ એમ કહે છે કે, ‘ગૃહસ્થપણામાં રહેલો પણ ધર્મ કરવા ધારે તો થોડા પ્રમાણમાં પણ ધર્મ ન જ કરી શકે ?
સભા : તો પછી દીક્ષાની ઉપર આટલો બધો ભાર શા માટે?
પૂજ્યશ્રી : કારણકે, દીક્ષિતજીવન, એ એક ઉંચામાં ઉંચી કોટિનું નિષ્પાપ અને ધર્મમય જીવન છે. જ્યારે ગૃહસ્થજીવન સર્વથા પાપરહિત નથી અને એકાન્ત ધર્મમય પણ નથી !
સભા : દીક્ષિતજીવન જ સર્વથા નિષ્પા૫ અને ધર્મમય જીવન છે, એ કેમ? શું સાધુઓને પાપ લાગતું નથી ?
પૂજયશ્રી : જ્યાં સુધી સાધુ સાધુપણામાં જ સુસ્થિત છે, ત્યાં સુધી તે સર્વથા નિષ્પાપ જ છે અને ધર્મમય જીવન જીવનારો છે. દીક્ષા લેવી એટલે હિંસાદિનો ત્યાગ કરવા દ્વારા નિષ્પાપ બનવું અને ચારિત્રપાલન કરવું એટલે કેવળ ધર્મમય જીવન જીવવું. ગૃહસ્થાવાસમાં રહેવું અને આ પ્રમાણે વર્તવું એ શક્ય નથી. ગૃહસ્થાવાસમાં રહેલ પણ જો દીક્ષાનો અભિલાષી હોય, તો જ તે ઉત્તમ પ્રકારે ગૃહસ્થ ધર્મનું પાલન કરી શકે છે. સર્વવિરતીની લાલસા વિના દેશવિરતિનો પરિણામ પણ સંભવતો નથી એમ પરમઉપકારી પરમર્ષિઓ સ્પષ્ટ શબ્દોમાં ફરમાવે છે અને એથી દીક્ષા ઉપર ભાર મૂકાય છે.
બીનવફાદારોથી વસ્તુને હલકી ન મનાય સભા : માણસ દીક્ષા ન લે અને ગૃહસ્થ રહી ઉત્તમ જીવન જીવે, તો તેનું કલ્યાણ ન થાય ?
પૂજ્યશ્રી : જીવનમાં જેટલી ઉત્તમતા હોય. તેટલું લ્યાણ જરૂર થાય : પણ એના પાપના દ્વારા સર્વથા બંધ થયેલા નહિ હોવાથી, તે તે પાપોનોય ભાગીદાર તે બને છે જ્યારે સાધુજીવનમાં તો એકાન્ત ધર્મ છે.
@@
