________________
નિશ્ચિત છે. મરણ કોઈનું રોક્યું રોકાવાનું નથી. મરણ સમયે પસ્તાવું પડે, તેને બદલે અત્યારે ચેતવું તે વધારે સારું છે. વહેલા ચેતનારા મરણ-સમયે પણ અનુપમ શાન્તિ ભોગવી શકે છે, માટે હજુય ચેતો અને લ્યાણ સાધો ! પછી તો જેવું જેનું ભાવિ !
મરણ સુધારવા માટેય જીવન સુધારવું જરૂરી છે મરણ નિશ્ચિત છે. યૌવન કુસુમ જેવું છે અને ઋદ્ધિ ચંચલ છે, આટલું જાણ્યા પછીથી પણ, મરણ આવતાં પહેલા સાધવાજોગું સાધી લેવા તરફ બેદરકાર બનવું, યોવનમાં ભાનભૂલા બનવું અને ઋદ્ધિના ગુલામ બની ધર્મથી પરામુખ બન્યા રહેવું, એમાં કયું ડહાપણ છે ? કુસુમને કરમાતાં વાર કેટલી ? અને કરમાયેલા કુસુમની કિંમત કેટલી? યૌવનરૂપ કુસુમ કરમાય તે પહેલાં યૌવનમાં મોક્ષમાર્ગની ઉત્કટ સાધના કરવા તત્પર બનવું જોઈએ તેમજ ઋદ્ધિ ચંચલ હોવાથી, તેના ગુમાનમાં નહિ રહેતા એવો પણ બને તેટલો વધુ સદુપયોગ કરી લેવો જોઈએ. યૌવન ભોગમાં જાય અને ઋદ્ધિનો 2, દુરૂપયોગ થાય, તો મરણ સુધરે કે બગડે ?
સભા : બગડે.
મોટેભાગે એમ જ થાય, માટે મરણને સુધારવું હોય તો જીવનને સુધારો, રાજા મધુ મરણને આંખ સામે જોઈ રહ્યો છે. એનું યૌવન વહી ગયું છે અને લગભગ હારી જ ચૂક્યો છે, અને ઋદ્ધિ પણ જવા બેઠી છે આવા વખતે તે પશ્ચાત્તાપ કરે છે કે, ‘મરણ નિશ્ચિત છે. યૌવન કુસુમ જેવું છે અને ઋદ્ધિ ચંચલ છે, એ જાણવા છતાં પણ મેં પ્રમાદથી ધર્મને ર્યો નહિ. વિષયોને આધીન બની પ્રમાદમાં પડી મેં મારું આ જીવન એળે ગુમાવ્યું.
ખરેખર, જીવન એળે ગુમાવનારાઓમાં પણ પુણ્યાત્માઓને જ મરણ સમયે આવો વિચાર આવે છે.
શ્રી જિતવચનનું સ્મરણ આટલો પશ્ચાત્તાપ કર્યા બાદ, રાજા મધુને એમ થાય છે કે, હવે શોક કર્યે શું વળે ? આથી વિચારે છે કે, “ઘર સળગવા માંડ્યું હોય ત્યારે કૂવો કે તળાવ ખોદવાની શરૂઆત થોડી જ થાય છે ? અને સાપે ડંશ દઈ દીધા પછી કાંઈ મંત્રસિદ્ધિ કરવાનો અવસર હોય છે? ઘરમાં આગ ૩૫
ઉત્તમ આત્માની વિશારદને ઓળખો...૨
இல்லை இல்லை. அதில் இஇஇஇஇது
