________________
૧૭૮
RRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRS
સીતાબે કલંક ભાગ-3
પરસ્ત્રીમાં લંપટ અને એ પરસ્ત્રીલંપટતા પણ કેવી ? એણે ન તો પોતાની આબરૂનો વિચાર કર્યો કે ન તો કુલના કલંકનો વિચાર કર્યો. શ્રીમતી સીતાજીમાં લુબ્ધ બનેલા તેણે કુટુંબના કલેશને ગણકાર્યો નહિ, લક્ષયની પરવા કરી નહિ, રાજ્યનાશને ગણકાર્યો નહી અને અત્તે પોતે પણ મર્યો. આવા માણસના તાબામાં શ્રીમતી સીતાજી એકલા જ ઘણાકાળ રહે અને તે છતાં પણ પેલો તેમને ભોગથી દૂષિત ન બનાવે, એ સંભવિત જ નથી. આ લોકો ત્યાં સુધીની વાત કરે છે કે, શ્રીમતી સીતાજી શ્રી રાવણમાં રક્ત હો કે વિરક્ત હો, એ તો જાણે કે વિચારવા જેવી જ વાત નથી !
ખરેખર, લોકવાદનું ઠેકાણું હોતું જ નથી. એક માણસની આજે ૬ તદ્દન ખોટી પણ ખૂબ ખૂબ પ્રશંસા કરતાંય લોક અચકાતો નથી અને
બીજે જ દિવસે તેની તદ્દન ખોટી પણ ખૂબ ખૂબ નિંદા કરતા ય લોકો અચકાતા નથી. લોક દ્વારા જેમ ખોટી પ્રશંસા થવી એ સંભવિત છે, તેમ ખોટી સિંઘ થવી એય સંભવિત છે. અન્યથા, તેઓ એમ વિચારી શક્ત કે, જે શ્રીમતી સીતાજી રાજસુખોને લાત મારીને શ્રી રામચન્દ્રજીની સાથે ચાલી નીકળ્યા તે ગમે તેવા સંયોગોમાં શીલને ચૂકે જ કેમ! તેઓ એમ પણ વિચારી શક્ત કે, શ્રી રાવણ ગમે તેવો દુષ્ટ હતો, પરસ્ત્રી લોલુપ હતો, પણ શ્રીમતી સીતાજી મક્કમ હોય તો તે કરી શું શકે ? માનો કે સામાનું પરિબલ વિશેષ હોય અને તેના તાબામાં ફસાયેલી સ્ત્રીનો અશુભોદય તીવ્ર હોય, પણ જો તે સ્ત્રી શીલરક્ષાની કામનાવાળી હોય તો, સર્વથા નિરૂપાય બની જતાં, પોતાના પ્રાણનો ત્યાગ તો કરી શકે ને ? સાચી સતીના શીલને ગમે તેવા બળવાન પણ પુરુષ દૂષિત કરી શક્તા જ નથી. પણ લોળે કે વિજય આદિ આઠ બુદ્ધિશાળી પુરમહત્તરોને પણ આવો વિચાર સૂઝતો જ નથી; એટલું જ નહિ. પણ કોઈને ય આ અપવાદના નિવારણનો વાસ્તવિક માર્ગ પણ સૂઝતો નથી ! આમાં શ્રીમતી સીતાજીનો તીવ્ર અશુભોદય પણ કામ કરી રહી છે. તીવ્ર અશુભોદયના યોગે સ્નેહી પણ શત્રુ બને છે.
