________________
સાચુ અર્થીપણું આવવું જોઈએ જેમ વાણીમાં તેમ વર્તનમાં પણ દંભકુશળ આત્માઓ હોય છે ચિત્રકાર સપાટ ભૂમિ, ભીંત કે વસ્ત્ર ઉપર ચિત્ર દોરે છતાં તે કુશળ હોય તો જોનારને અમુક ભાગ ઉંચો અને અમુક ભાગ નીચો આદિ છે, એમ પણ બતાવી શકે. એજ રીતે દંભકુશળ આત્માઓ પણ હૈયામાં ઝેર રાખીને ય મૃદુ વાણી બોલી શકે અને પોતે દુરાચારી હોવા છતાં ય સદાચારી હોવાનો દેખાવ કરી શકે. આથી કોઈની પણ મીઠ્ઠી વાતોથી લોભાવું નહિ, પણ સારાસારની પરીક્ષા કરતાં શીખવું. ધર્મનુ અર્થીપણું જેમ જેમ જાય છે, તેમ તેમ ધર્મની પરીક્ષા અને ધર્મ ગુરુઓની પરીક્ષા તરફ દુર્લક્ષ્ય વધતું જાય છે. આ ધર્મ સુધર્મ છે કે
કુધર્મ અને આ ગુરુ સુગુરૂ છે કે કુગુરૂ એ પણ ધર્મના અર્થી આત્માઓએ જાણવું જોઈએ. દેવ, ગુરૂ અને ધર્મ ત્રણેયમાં ‘સુ' પણ હોઈ શકે અને ‘કુ’ પણ હોઈ શકે. દેવ તરીકે પૂજાનારામાં દેવત્વ ન હોય, અને ગુરુ તેમજ ધર્મ તરીકે ઓળખાનારામાં ગુરુત્વ અને ધર્મત્વ ન હોય એ અશક્ય નથી. એવા પણ દેવ, ગુરૂ અને ધર્મ હોઈ શકે છે, કે જે માત્ર નામના જ દેવ, ગુરૂ અને ધર્મ હોય. પણ પરમાર્થથી તે ન દેવ હોય, ન ગુરૂ હોય કે ન ધર્મ હોય. આ કારણે જ ઉપકારીઓ ફરમાવે છે કે ‘સુ’ અને ‘કુ’ને પારખતા શીખો. કલ્યાણ ચાહતા હો, તો ‘કુ’ ને ત્યજીને ‘સુ’ ને સ્વીકારો. પણ એ કોના માટે ? દેવને દેવ રૂપે પૂજવા હોય તો ને ? ગુરૂને ગુરૂ રૂપે સ્વીકારવા હોય, તો ને ? અને ધર્મને પણ ધર્મ રૂપે સેવવો હોય તો ને ? દેવ, ગુરૂ અને ધર્મની ઉપાસના જે રૂપે થવી જોઈએ તે રૂપે નથી થતી, તેમાં મુખ્ય કારણ એ જ છે કે, એવું સાચુ અર્થીપણું પ્રગટ્યું નથી. ઘણી ખરી બેદરકારી અર્થીપણાના અભાવમાંથી જ જન્મે છે. સાચું અર્થીપણું બેદરકારીને દૂર કરે છે અને કાળજીને વધારે છે બેદરકારી દૂર થાય અને સાચી કાળજી વધે, તો વેષધારીઓથી બચવું એ ઘણું જ સહેલું બની જાય. એવો આત્મા તો હિતકર વાણી બોલવામાં અને હિતકર વર્તન કરવામાં પણ કુશળ બની જાય છે.
........પ્રિયરાજાઓ પુરમહત્તરો..
.૭
૧૬૩
6. G
2) ઊભું
ઊ ઊ