________________
પૂછવું જોઈએ કે, “શું આ વેષ લીધા વિના જ કોઈની તાબેદારી સ્વીકારીને રોટલા મેળવવા જેટલી ય તમારામાં તેવડ નહોતી, કે જેથી આ વેષ લીધો ?”
આટલી હિંમત તો હોવી જોઈએ સભા એટલું પૂછવાની હિંમત જોઈએ ને ?
પૂજ્યશ્રી તે તમે જાણો વસ્તુત: હિંમત નથી, આવડત નથી કે ગરજ નથી ? એય વિચારવા જેવું છે તમે લોકો શું હિમત વિનાના છો? તમને હિંમત વિનાના કહે કોણ? તમારામાં સાવ હિંમત જ નથી, એમ કહેનાર મૂર્ખ છે. આમ બહુ કમ હિંમત છે એમ કહી શકાય, પણ પ્રમાણમાં તમે કમ હિંમતબાજ નથી. દુનિયાદારીમાં તમે હિમતબાજ નથી ? ઘર સાચવવામાં, વટ સાચવવામાં, વેપાર ખેડવામાં, લુચ્ચાઈ રમવામાં, કોઈને ફસાવવામાં, કોઈનું વેર વાળવામાં અને તમારી ધારણાની આડે આવનારાને ઠેકાણે પાડવામાં તમે હિંમતલાજ નથી ? ઘેર, પેઢી ઉપર, વટ વ્યવહારમાં અને પૈસાની લેવડ-દેવડ વગેરેમાં તમે શું સાવ માયકાંગલા છો ? રસ્તે ચાલતાં તમારા ગજવામાંથી કોઈને કાઢી જવા દેતા હશો, એમ? ધીરેલા નાણાં કોઈ ન આપે તો તે તાં કરતા હશો, એમ? હિસાબ કરવા બેઠા હો ત્યારે શરમથી અંજાઈને રકમો છોડી દેતા હશો, એમ?
સભા એમ કોઈ કાંઈ જવા દે છે? પૂજયશ્રી : નથી જવા દેતા તો શું કરો છો એ કહો ને ? સભા ચાલે તેટલું બધું.
પૂજ્યશ્રી: પણ સામો દુશ્મન બને, સામાને ખોટું લાગે એની પરવા નહિ ?
સભા : પરવા રાખે કામ ન ચાલે ને ?
પૂજયશ્રી : હવે ઠેકાણે આવ્યું. ત્યાં તેની પરવા રાખે તો ભીખ માગવી પડે અને ભરબજારે લૂંટાઈને રોતા ઘેર જવું પડે એ સમજે છે, માટે હિંમત રાખે છે. અવસરે ખોટું ય, ગમે તેવું કડવું હોય તો ય સ્વાર્થ માટે સંભળાવી દેતાં વાર લાગતી નથી અને અહીં કહે છે કે હિંમત નથી. આ ખોટું નથી ? તમને નથી લાગતું કે હિંમત નથી એમ નહિ પણ વસ્તુની ગરજ નથી.
હૈયું વિશાળ નિર્મળ જોઈએ અને વસ્તુનો પ્રેમ જોઈએ...૩
૪પ
