________________
નથી. યોગ્ય સાથે યોગ્યના પરિચયમાં તો જેમ જેમ વધારો થાય તેમ તેમ સદ્ભાવનાની જ વૃદ્ધિ થાય. જ્યાં અવજ્ઞાભાવ વધે છે ત્યાં બાહ્ય કારણ ‘અતિ પરિચય’ લાગે, પણ ખરું કારણ અયોગ્યતા હોય છે.
અયોગ્યતા વિના અતિ પરિચયે અવજ્ઞા ત થાય આજે તીર્થયાત્રા કરનારાઓમાં તીર્થ પ્રત્યે જે ભક્તિભાવ દેખાય છે તે ભક્તિભાવ તીર્થભૂમિમાં વસનારાઓમાં ક્વચિત્ માલુમ પડે છે. તીર્થભૂમિમાં વસનારાઓમાં કેટલાક તો તીર્થ પ્રત્યેની ભક્તિ ભૂલી ગયા હોય છે અને તીર્થયાત્રા કરવા આવનારાઓની પાસેથી યેન-કેન પૈસા પડાવવાની પેરવીમાં પડ્યા હોય છે. તેવા લોકો બાર મહિનામાં કેટલીવાર યાત્રા કરવા જાય છે, એ પૂછવામાં મજા નહિ ! કેટલાક એવા કે જે તળેટીના જ યાત્રિક. ત્યાંય પુણ્યાત્માઓ નથી જ એમ આપણે નથી કહેતા, પણ તીર્થભૂમિની છત્રછાયા જેવી ઉત્તમ સામગ્રી તથા તીર્થભૂમિની છત્રછાયાના યોગે સ્વાભાવિક રીતે જ પ્રાપ્ત થતી બીજી પણ ઉત્તમ આરાધનાની ધર્મસામગ્રી, એ બધા પ્રત્યે કેટલાકોને તો અભાવ થઈ ગયો હોય છે. વિચારો કે આમાં દોષ કોનો ? અયોગ્યતા કોની ?
સભા : તેવા આત્માઓની જ.
પૂજ્યશ્રી : અતિ પરિચયે અવજ્ઞા થવામાં અયોગ્યતા એ મુખ્ય કારણ છે. આજે સાધુઓને અંગે પણ આવી ટીકાઓ કરનારા છે. સાધુઓ પડ્યા-પાથર્યા રહે છે, એવી ટીકાઓ આજે સહજ બની ગઈ છે. આજે તો સાધુઓને કેટલાકો તરફથી પોતાનું ગામ જ નહિ પણ દેશ છોડી જ્વાની ય સલાહ અપાય છે; અને સાધુઓ તેમની સલાહને ન સ્વીકારે તો સાધુઓના ઉપર આહાર લોલુપતા વગેરેના કલ્પિત આરોપો મઢી દેતાં પણ આના કેટલાકો શરમાતા નથી.
સભા : એ વાત સાચી છે એવું બોલનારા અને લખનારા સાધુઓના પરિચયથી અને સાધુઓની ભક્તિથી દૂર રહે છે, એમને સાધુઓ ગામમાં રહે કે દેશમાં રહે એથી નુકશાન શું ?
પૂજ્યશ્રી : એ વાત સાચી છે કે એવું એવું લખનારા અને બોલનારા મોટાભાગે સુસાધુઓના પરિચયથી દૂર રહે છે અને
અયોધ્યાની યાદ, શણગાર અને પ્રવેશ...૨
૧૯