________________
"एयं सुदरिसणं तुह, वसे य विज्जाहराहिवा सव्वे । अहयं धरेमि छत्तं, मन्ती वि य लखणो निययं ॥२॥ "होई तुहं सत्तुहणो, चामरधारो भडा य सन्निहिया । बन्धव ! करेहि रज्जं, चिरकालं जाओ सि मया ॥३॥ “ના રઘસહીવં, દૃઢતામો ટુરિસપુસુમો તુાં ? મલ્હાહ સમ , મોર્ri Udડ્રના ૨૪૪ ”
શ્રી રામચંદ્રજી પોતાના લઘુબંધુ શ્રી ભરતજીને સૌથી પહેલી વાત તો એ કહે છે કે આ મહારાજ્ય ઉપર પિતાજીએ તને સ્થાપન કર્યો છે. અર્થાત્ પિતાજીએ જે કાંઈ કર્યું છે તેનું ઉલ્લંઘન કરવું એ ઠીક નથી.' એમ સૂચવીને કહે છે કે માટે તું ત્રણ સમુદ્રના અંત સુધીની સઘળી ય પૃથ્વીને ભોગવ !' અહીં શ્રી રામચંદ્રજી એમ પણ સૂચવે છે કે, 'પિતાજીએ મહારાજ્ય ઉપર તને સ્થાપિત કરેલો હોવાથી, અમે જે ભૂમિઓ અને દ્વીપો ઉપર વિજ્ય મેળવ્યો છે, તેનો માલિક પણ તું જ છે. હવે આગળ વધીને કહે છે કે, “હે બંધવ ! હું તને યાચના કરું કે તું ચિરકાળ રાજ્ય કર !' એ કહેવા માટે પીઠિકા કરતા હોય તેમ કહે છે કે તારૂં દર્શન અમને ગમે છે; સર્વ વિદ્યાધરોના અધિપતિઓ તને આધીન છે, હું તારો છત્રધર થાઉં, લક્ષ્મણ તારો મંત્રી થાય અને શત્રુઘ્ન તારો ચામરધર બનશે; તેમજ સઘળાય સુભટો તારી પાસે જ રહેશે.' આટલું બધું કહી પછીથી છેલ્લે છેલ્લે શ્રી રામચંદ્રજી કહે છે કે રાક્ષસદ્વીપને જીતીને તારૂં દર્શન કરવાને ઉત્સુક એવો હું અહીં આવ્યો છું. તો અમારી સાથે ભોગોને ભોગવીને તું પ્રવજ્યા સ્વીકારજે.'
રાજગાદીને લેવાની નહિ, પણ દેવાની ધમાલ કોણ કોને કહે છે, એ બરાબર વિચારો ! મોટાભાઈ નાનાભાઈને કહે છે. રાજગાદીના ખરા હક્કાર શ્રી રામચંદ્રજી છે. શ્રી રામચંદ્રજી પ્રજાને પ્રિય છે, શક્તિશાળી છે અને અનેક વિદ્યાધર- પતિઓ એમનો પડતો બોલ ઝીલવાને તૈયાર છે. ધારે તો ઘડીના છઠ્ઠા ભાગમાં રાજ્જાદી હસ્તગત કરી શકે તેમ છે. પિતા પણ હાજર નથી, કે જેથી તેમની શરમેય નડે. આમ છતાં પણ પોતે ગાદી લેવાને જરાય ઉત્સુક નથી. રાજગાદી છોડી જવાને તૈયાર થાય છે, ત્યારે શ્રી રામચંદ્રજી છત્રધર બનવાને તૈયાર થાય છે, પણ રાજગાદીએ બેસવાને તૈયાર થતા નથી. શ્રી ભરતજીને હાલ દીક્ષિત
તૈલપત્ર ધારક-શ્રેષ્ઠીપુત્ર.૯
૧૯૫
P
)